Ο Τσίπρας εμφανίζεται στους Financial Times λίγο ή πολύ ως ο «σωτήρας» της Μέρκελ καθώς μπορεί να πάρει πίσω στην Ελλάδα πρόσφυγες από τη Γερμανία και να αποσυμπιεστεί η κατάσταση που αντιμετωπίζει η καγκελάριος στο εσωτερικό της χώρας και στο εσωτερικό της Ελλάδας η φαρσοκωμωδία που λέει ότι όποιος είναι εναντίον της κυβέρνησης είναι ακροδεξιός ή φασίστας συνεχίζεται.
Όλοι προσπαθούν να ρίξουν την κυβέρνηση όπως λένε τα κυβερνητικά στελέχη και μάλιστα ορισμένοι, ακόμα και με δεδομένη την υπερβολή που τους χαρακτηρίζει (λέγε με και Πάνο Καμμένο), ξεπερνούν τον εαυτό τους μιλώντας για προσπάθεια «ανατροπής του πολιτεύματος.
Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφέρουμε τα αντίθετα παραδείγματα όταν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ήταν στην αντιπολίτευση, τι έλεγαν για τους αντιπάλους τους και πόσο λαϊκιστικό λόγο εξέπεμπαν από την κορυφή μέχρι και το τελευταίο στέλεχος. Σήμερα με την Αριστερά στην εξουσία και τον Πάνο Καμμένο στα δεξιά της αναζητούν τα θεσμικά καταφύγια για να αποφύγουν τα χειρότερα, όμως οι ίδιοι έχουν επιτεθεί και έχουν απαξιώσει όσο μπορούσαν κάθε θεσμό στη χώρα από τον οποίο τώρα ζητούν «προστασία».
Ο Μητσοτάκης από την πλευρά του «καθάρισε» με συνοπτικές διαδικασίες τον Κώστα Μίχαλο καθώς βλέπει ότι πολλοί είναι οι ενδιαφερόμενοι για να δημιουργήσουν ρήγμα στην κεντροδεξιά, που τώρα εκφράζεται αποκλειστικά από τη ΝΔ. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η διαγραφή ήταν κυρίως από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και από τύπους που αρέσκονται να κάνουν κριτική στον Μητσοτάκη, όπως είναι ο Βαγγέλης Αντώναρος. Από τις αντιδράσεις κρίνοντας λοιπόν, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η διαγραφή Μίχαλου ήταν κάτι αναμενόμενο εντός των κύκλων της ΝΔ και μόνο εκτός ΝΔ βρήκε επικριτές αυτή η πράξη του Μητσοτάκη.
Βέβαια σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, είναι κομματάκι δύσκολο να μιλήσεις με πολιτικούς όρους καθώς την ώρα που πας να μιλήσεις σου σκάει το βίντεο από την προσαγωγή Σώρρα στις φυλακές και βλέπεις τους υποστηρικτές του με τα δισεκατομμύρια και τις μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής να διαμαρτύρονται για τον ηγέτη τους που πάει φυλακή, αντί να τον αφήσουν να πληρώσει το χρέος του ελληνικού κράτους και τους λογαριασμούς όλων των Ελλήνων σε ΔΕΚΟ, εφορία, ΙΚΑ κτλ.
Η προεκλογική περίοδος άνοιξε λοιπόν και οι φωνές και οι εξάρσεις θα είναι πιο συχνές, αν και στη χώρα μας ποτέ δεν έλειψαν είναι η αλήθεια. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ θα πληρώσουν ακριβά τις Πρέσπες και αυτό το δεδομένο καθοδηγεί σε μεγάλο βαθμό τη στρατηγική του Τσίπρα, ο οποίος θέλει, αν χάσει, να χάσει με διαφορά διαχειρίσιμη και τέτοια που να δίνει ελπίδες για το μέλλον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναγίνει κυβέρνηση. Άλλωστε, αυτή είναι και η κρίσιμη παράμετρος για να κρατήσει δυνάμεις ο ΣΥΡΙΖΑ. Η εξουσία…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Politik” την Παρασκευή 01 Ιουλίου 2018
