Επιδεικνύοντας ένα νέο είδος διαστημικής τεχνολογίας, 105 από τους μικρότερους δορυφόρους που υπάρχουν στον κόσμο τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη, στέλνοντας σύντομα σήματα τηλεμετρίας σε σταθμό στο Cornell University.
Ομάδα μηχανικών από το Stanford University και το NASA Ames Research Center είχαν την πρώτη επαφή με τους μικρούς δορυφόρους- ονόματι Sprite ChipSats, τη νύχτα της 19ης Μαρτίου, μία ημέρα αφού απελευθερώθηκαν από το διαστημόπλοιο- φορέα τους, KickSat-2: Ένα μικρό δορυφόρο κλάσης CubeSat, μεγέθους κουτιού παπουτσιών. Έκτοτε, η ομάδα εργάζεται για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της ανάλυσης των δεδομένων της αποστολής – ένα σημαντικό επίτευγμα για τους μηχανικούς που άρχισαν να δουλεύουν πάνω στο εν λόγω project το 2011 στο Cornell.
«Είναι πραγματικά»
«Αυτή η επιτυχής επίδειξη επιβεβαιώνει πως απίστευτα μικρά, φθηνά διαστημόπλοια είναι κάτι παραπάνω από απλά δυνατά: Είναι πραγματικά. Ο KickSat σήμανε την έναρξη τη δημοκρατική διαστημική εποχή» είπε ο Μέισον Πεκ, αναπληρωτής καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής στο Cornell και διευθυντής του Space Systems Design Studio.
Ο Πεκ ηγήθηκε της αρχικής ανάπτυξης των Sprites με τους πρώην φοιτητές Ζάκαρι Μάντσεστερ και Τζάστιν Άτσισον. Ο Μάντσεστερ, που είναι πλέον επίκουρος καθηγητής αεροναυτικής και αστροναυτικής στο Στάνφορντ, σχεδίασε και κατασκεύασε το KickSat-2 με συνεργάτες στο NASA Ames και ηγείται της αποστολής.
Ένας δορυφόρος Sprite έχει μέγεθος κράκερ και ζυγίζει μόλις 4 γραμμάρια, ωστόσο έχει τη δική του πηγή ενέργειας, μια σειρά αισθητήρων και ένα σύστημα επικοινωνιών σε μια πολύ μικρή πλακέτα. Χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια, οι δορυφόροι έστειλαν σήματα σε συχνότητες στο εύρος των 400 megaherz, χρησιμοποιώντας μόλις milliwatts ενέργειας και επιδεικνύοντας τη βιωσιμότητα των διαστημικών σκαφών που δημιουργούν σμήνη τα οποία παραπέμπουν σε έντομα.
Ο σκοπός
«Σκοπός των Sprites στο KickSat-2 ήταν να επιδείξουν βασικές δυνατότητες, μια εκ των οποίων είναι επικοινωνίες που δεν παρεμβάλλονται σε αυτές άλλων δορυφόρων. Σε μερικά χρόνια, αναμένουμε game-changing επιστημονικές και εμπορικές εφαρμογές. Η επόμενη γενιά έχει δυνατότητες πλοήγησης GPS και μπορεί να πραγματοποιήσει μετρήσεις σχετικά με την ατμόσφαιρα, με μαγνητικά πεδία και πολλά άλλα» λέει ο Πεκ, που εργαζόταν στη NASA από το 2011 ως το 2014.
Οι δορυφόροι απεστάλησαν σε τροχιά με τον πύραυλο του διαστημοπλοίου Cygnus NG-10, που είχε προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Νοέμβριο του 2018- αλλά ο KickSat-2 απελευθέρωσε τα Sprites στις 18 Μαρτίου. Παρέμειναν σε τροχιά μόνο για μερικές ημέρες, πριν την επανείσοδό τους στην ατμόσφαιρα- κάτι που αποτελεί βασικό μέρος του σχεδιασμού τους, προκειμένου να διασφαλίζεται πως δεν θα εξελίσσονται σε κίνδυνο ως διαστημικά σκουπίδια. Αξίζει να σημειωθεί πως το όλο πρόγραμμα είχε λάβει και τη στήριξη 300 απλών φίλων του διαστήματος, μέσω καμπάνιας στη γνωστή πλατφόρμα crowdfunding, Kickstarter: Μάλιστα, σε κάποιους από τους υποστηρικτές του εγχειρήματος είχε δοθεί και «ιδιοκτησία» δορυφόρων, με τη δυνατότητα τροποποίησης του σήματος που θα έστελναν. Σύμφωνα με τον Πεκ, κάποιοι ήταν σε θέση να παρακολουθούν την πορεία των δορυφόρων τους από τα σπίτια τους μέσω φθηνού εξοπλισμού.
«Ο KickSat-2 αντιπροσωπεύει τον μεγαλύτερο αριθμό δορυφόρων ελεύθερης πτήσης που αφέθηκαν ποτέ στο διάστημα ταυτόχρονα. Με κόστος κάτω των 100 δολαρίων, το Sprite είναι ένα διαστημόπλοιο για όλους μας» λέει ο Πεκ, ο οποίος ανέφερε πως στο πρόγραμμα βρίσκονται και άλλες τέτοιες αποστολές.
