Του Θεόδωρου Παπαδόπουλου
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε νιώσει στο πετσί μας την επικοινωνιακή «καταιγίδα» των θετικών μέτρων του «πρώτου μεταμνημονιακού» προϋπολογισμού με πρωτοσέλιδους τίτλους, δισεκατομμύρια να «πετάνε» δεξιά και αριστερά, προσλήψεις στο Δημόσιο, μειώσεις ΕΝΦΙΑ, μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών, ένα «τσουνάμι» θετικών ειδήσεων δηλαδή που θέλοντας και μη έχει μπει στη ζωή μας μέσα από όλα τα διαθέσιμα μέσα.
Όμως πώς έγινε άραγε αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν το κόμμα που κατήγγειλε τον «πόλεμο» που δεχόταν από τα ΜΜΕ και τον ανάγκαζε να στραφεί σε ακραία μέτρα για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; Μάλιστα σε μια εποχή η οποία ευνοούσε τους «αντισυστημικούς» πολιτικούς και κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε τότε στον «συρμό» και πέτυχε να αγκαλιάσει όλο το οργισμένο ακροατήριο, είτε αυτό ήταν αριστερών πεποιθήσεων είτε όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ των αγανακτισμένων σάρωνε στα social media της εποχής, όταν δηλαδή ήταν αντιπολίτευση στους «γερμανοτσολιάδες» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σήμερα θα μπορούσε κανείς να πει ότι η κατάσταση, τουλάχιστον στο πλέον πολιτικό social δίκτυο, το twitter, έχει διαφοροποιηθεί, καθώς στο δυναμικό αυτό κοινό οι επιθέσεις σε βάρος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πολλαπλασιαστεί και θυμίζουν την ένταση των περασμένων χρόνων.
Όμως αυτό που έχει αλλάξει άρδην είναι η αντιμετώπιση που έχει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από τα παραδοσιακά ΜΜΕ, εφημερίδες και τηλεοράσεις. Εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλήθεια ότι έχει καταφέρει το ακατόρθωτο, να διαθέτει τη στήριξη της πλειοψηφίας αυτών και παράλληλα να διατείνεται ακόμα ότι είναι ένα αντισυστημικό κόμμα. Βέβαια σε αυτό βοηθά και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται από πολύ μακριά και από το πολύ χαμηλό 3% όταν και ήταν ίσως αντισυστημικό κόμμα, αν και τότε που ήταν σε αυτά τα επίπεδα ο τίτλος που συνόδευε το συγκεκριμένο κόμμα ήταν «η Αριστερά του Κολωνακίου».
Οπότε αξίζουν τα εύσημα σε όποιους κατάφεραν να φέρουν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδες και τηλεοράσεις στις οποίες ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν πεδίο δόξης λαμπρό παρά τα όποια προβλήματα υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα στην οικονομία της χώρας. Το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ κάνει καλή δουλειά, αυτή είναι η αλήθεια, και επίσης οι μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ έφεραν την «τεχνογνωσία» της επιρροής των ΜΜΕ με παλιές και δοκιμασμένες μεθόδους.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνουν πολύ κοντά στις ΗΠΑ και διατηρούν μια άριστη συνεργασία με την υπερδύναμη, παράλληλα πηγαίνουν στελέχη τους στην πορεία για το Πολυτεχνείο και εξηγούν κιόλας πόσο νορμάλ είναι κάτι τέτοιο, μπροστά σε δημοσιογράφους που ακούνε και κουνάνε με κατανόηση το κεφάλι τους για το δράμα που ζουν τα συγκεκριμένα στελέχη που για να σώσουν τη χώρα συναγελάζονται με τους Αμερικανούς, αλλά μέσα τους σκέφτονται τον σύντροφο Μαδούρο και τον αντιαμερικανικό αγώνα που δίνει. Όντως πολύ αντισυστημική η συγκεκριμένη σκέψη, δε λέω, μας συγκίνησε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018
