Του Θεόδωρου Παπαδόπουλου
Δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντέξει ο Αλέξης Τσίπρας να παίζει το ρόλο του «πυροσβέστη» στο ετερόκλητο σύνολο το οποίο εσχάτως έχει συγκεντρωθεί εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε δεν μπορεί ο άνθρωπος που πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 3% και έκανε βουλευτές και υπουργούς ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ φανταστεί τέτοια εξέλιξη να βρίσκεται ανάμεσα στην Αννέτα Καββαδία και τη Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου και να προσπαθεί να συμβιβάσει την κατάσταση μεταξύ τους.
Ούτε επίσης, όσο και αν θέλει να κρατήσει ισορροπίες, με τον Πολάκη και τον όποιο άλλο έτοιμο να εκθέσει την κυβέρνηση βουλευτή ή υπουργό, όπως τον Γιώργο Κυρίτση με την ανοησία για τις μολότοφ· είναι η αλήθεια ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάρα πολύ καιρό αυτό. Ο ίδιος ο Τσίπρας αντιλαμβάνεται όταν βλέπει τις εσωτερικές τριβές ότι η γκρίνια έρχεται από τις κακές εκλογικές προβλέψεις και την πίεση που ήδη νιώθουν πολλοί βουλευτές· έχει να κάνει με την πραγματικότητα που λέει ότι σε περίπτωση ήττας του ΣΥΡΙΖΑ οι μισοί βουλευτές από τους σημερινούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας θα πάνε σπίτια τους. Όμως το ενδεχόμενο να πάει ο ίδιος ο Τσίπρας «σπίτι» του, δηλαδή να χάσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σήμερα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς δεν φαίνεται να στοιχειοθετείται σήμερα τουλάχιστον ισχυρός πόλος εσωτερικής αντιπολίτευσης.
Οι «προεδρικοί» είναι η πλειοψηφία και η δυσκολία για τον Τσίπρα έγκειται στο γεγονός ότι εξαρτάται η παραμονή του στο Μέγαρο Μαξίμου από μια Μεγαλοοικονόμου, έναν Ζουράρι και μια Παπακώστα, και άλλα κρυφά και φανερά «ταλέντα». Την προηγούμενη φορά που βρέθηκε ο Τσίπρας μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση πήγε σε εκλογές· οι «αντιφρονούντες» αποχώρησαν και κράτησε το κόμμα που ήθελε. Σήμερα, ειδικά μπροστά σε ενδεχόμενο ήττας, θέλει ακόμα περισσότερο τους «έμπιστους» μαζί του, αυτούς που θα μπορέσει να αξιοποιήσει στην εποχής της ξηρασίας, όταν θα είναι αντιπολίτευση. Μάλιστα στην πρόσφατη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός είπε ότι «ο κάθε βουλευτής έχει τη συνείδησή του· όμως έχουμε την πιο σκληροτράχηλη ΚΟ· να μην τα γκρεμίσουμε όλα στο τέλος για να δώσουμε την ευκαιρία να μιλήσουν για συντριπτική ήττα».
Οι παραπάνω επισημάνσεις από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα λένε πολλά μέσα σε λίγες λέξεις, καθώς επί της ουσίας ζήτησε ενότητα για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Όμως, όταν αρχίζει και το ένστικτο της επιβίωσης επικρατεί όλων των άλλων, μάλλον ήρθε η ώρα για δύσκολες αποφάσεις από την πλευρά του Τσίπρα…
ΥΓ. Η ανταλλαγή των αγαλμάτων ήταν μέσα στο non paper που έβγαλε το Μαξίμου την ημέρα που συνομολογήθηκε η συμφωνία των Πρεσπών, όμως στο τελικό κείμενο της συμφωνίας δεν αναφέρεται. Οπότε, προς τι αυτή όλη η πρεμούρα για ανταλλαγή που οδήγησε στο φιάσκο με τον «Δρομέα»;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019
