Τελικά, είναι η εξουσία που τους ενώνει…

Τελικά, είναι η εξουσία που τους ενώνει…

Του Θεόδωρου Παπαδόπουλου
Τελικά είναι η εξουσία που τους ενώνει…Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει και πάλι για το «παλαιό» το «διεφθαρμένο» σύστημα διακυβέρνησης με την ευκαιρία της προφυλάκισης του Γιάννου Παπαντωνίου και της συζύγου του.

Φυσικά κάτι τέτοιο ήταν απόλυτα αναμενόμενο και προβλέψιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ευαγγελίζεται το «νέο» και το «καθαρό» αλλά χτίζει τον μηχανισμό του πάνω στα απόνερα του ΠΑΣΟΚ. Οι πρώην «πρασινοφρουροί» είναι αυτοί που φέρανε τον μηχανισμό και τους «φίλους» τους για να μην κινδυνεύσει ο Τσίπρας και οι τυχεροί φίλοι του από τον πάλαι ποτέ ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ να χάσουν την «πελατεία» που τους έφερε στην διακυβέρνηση της χώρας.

Άλλωστε ο Τσίπρας και η στενή κυβερνητική ομάδα που κατάλαβε ότι η εξουσία είναι γλυκιά και για την γλύκα της μπορεί και να γίνουμε φίλοι με τους Αμερικάνους, το ΝΑΤΟ, την Μέρκελ και τον ίδιο τον διάολο αν χρειαστεί, ένα πράγμα έχουν στο μυαλό τους, μην τυχόν και τα «ψηφαλάκια» γυρίσουν «σπίτι» τους, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ.

Δεν μπορεί ούτε να σκεφτεί κανείς από αυτούς ότι μπορεί να γυρίσουν στα «πέτρινα χρόνια» του 3% του Συνασπισμού και έχουν άλλωστε κάνει για αυτό το λόγο όσους συμβιβασμούς δεν θα μπορούσε να κάνει καμία άλλη κυβέρνηση, ειδικά μέσα στα Μνημόνια. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι και ο ίδιος ο λαός μας αρέσκεται να είναι ο αναμάρτητος που πρώτος τον «λίθον βαλέτω» καθώς δεν διαπιστώνει ποτέ τις ευθύνες του και φυσικά δεν τις επωμίζεται. Σαφώς και αυτό δεν «ξεπλένει» κανένα πολιτικό και καμία παράνομη πράξη, όμως πρέπει και εμείς οι πολίτες να κατανοήσουμε ότι οι επιλογές μας, ορίζουν τελικά την ίδια μας την ζωή. Πως δηλαδή ψηφίζεις τον γιο του τάδε «δεινόσαυρου» της πολιτικής με τον συγκλονιστικό επιχείρημα ότι είναι «γιος του τάδε»; Αν βλέπεις έτσι την πολιτική, λούσου μετά και τα αποτελέσματα αυτής της ενέργειας σου.

Ο Παπαντωνίου και όποιος άλλος βρεθεί ένοχος σε μίζες, λαδώματα, δωροδοκίες και κλεψιές πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά ώστε να στέλνεται  το «μήνυμα» και στους υπόλοιπους. Όμως αν και το επίπεδο και το βάρος της ευθύνης είναι διαφορετικό ανάμεσα σε ψηφοφόρο και σε εκλεγμένο βουλευτή, υπουργό, νομοθέτη δεν αλλάζει κάτι, το γεγονός ότι ο καθένας στο επίπεδο του έχει ευθύνη.

Σήμερα ο Τσίπρας έχει υιοθετήσει πολλά «ορφανά» του ΠΑΣΟΚ και είναι πολύ γελοίο να κατηγορεί με τόση σφοδρότητα το ΠΑΣΟΚ και να τον σιγοντάρουν μάλιστα αυτοί που ήταν συνοδοιπόροι του Γιάννου και του Άκη, όταν αυτοί έκαναν ότι έκαναν. Θέλει δηλαδή ο Τσίπρας να έχει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά να βρίζει το ΠΑΣΟΚ, με τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να θέλουν να νιώθουν ότι είναι στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα να βρίζουν τα «λαμόγια» του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή δουλευόμαστε όλοι ομαδικώς και μας αρέσει δυστυχώς. Κρίμα για τις νέες γενιές…

 


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Loading