Του Θ. Παπαδόπουλου
Μέσα από χίλια δυο προβλήματα το ΚΙΝΑΛ φαίνεται να σταθεροποιείται και να ανακτά τη χαμένη αυτοπεποίθησή του, στοιχείο που μπορεί να θεωρηθεί ως θεμέλιο μιας προσπάθειας ανόδου και αύξησης της επιρροής.
Η στάση του στο ζήτημα της ονομασίας της γείτονος χώρας δεν το απέκοψε από μεγάλα εκλογικά στρώματα, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.
Η επιτυχής απόκρουση της επίθεσης που δέχθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με όχημα τον προσεταιρισμό πρόθυμων στελεχών του στο κυβερνητικό σχήμα και συντεταγμένες αποχωρήσεις, ενίσχυσε τη συνοχή του διότι οι πάντες αντιλήφθηκαν τις μεθοδεύσεις και αντέδρασαν στην κατεύθυνση της συσπείρωσης. Το πρόσφατο συνέδριό του ανέδειξε μια εικόνα ενότητας και συσπείρωσης με παρόντα όλα τα ηγετικά στελέχη του παρελθόντος να έχουν παραμερίσει τις παλιές διαφορές και να στρατεύονται για τον κοινό στόχο.
Τα δεδομένα είναι αυτά και διαμορφώνουν μία κατάσταση όπου το ποτήρι είναι μισογεμάτο και μισοάδειο ταυτόχρονα. Οι ενέργειες από εδώ και πέρα θα καταδείξουν αν το ΚΙΝΑΛ θα καταφέρει να αντιστρέψει τα προγνωστικά και να ισχυροποιηθεί περισσότερο. Διότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ απολέσει 10-15% από το εκλογικό του ποσοστό και το ΚΙΝΑΛ δεν καταφέρει μία σημαντική άνοδο των ποσοστών, τότε κανείς δεν θα μπορεί να μιλά για επιτυχία.
Για να τα καταφέρει το ΚΙΝΑΛ απαιτούνται όμως υπερβάσεις και αποφυγή λαθών. Ένα τέτοιο λάθος κινδυνεύει να πράξει η ηγεσία του σε μία εκλογική περιφέρεια όπου πονάει ιδιαίτερα. Ο λόγος για την Α’ Θεσσαλονίκης και την διαφαινόμενη επιλογή της Φώφης Γεννηματά να επιλέξει να κρατήσει εκεί τη βουλευτική έδρα. Εάν επαληθευτεί αυτό το σενάριο θα ομιλούμε για ένα στρατηγικής σημασίας λάθος που θα αφήσει για σειρά ετών το ΚΙΝΑΛ χωρίς ουσιαστικά βουλευτή Θεσσαλονίκης με ότι συνεπάγεται αυτό. Από το 2015 και το ιστορικά χαμηλό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ αλλά και αργότερα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, βουλευτής Θεσσαλονίκης εκλεγόταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος όμως επέλεξε να απευθυνθεί στο εθνικό ακροατήριο και να δώσει βαρύτητα στα μεγάλα εθνικά ζητήματα. Η ορθή αυτή πολιτικά επιλογή είχε παρενέργειες, καθώς στέρησε από το ΠΑΣΟΚ/ΔΗΣΥ τη δυνατότητα βουλευτικής εκπροσώπησης στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Αυτός ο οργανωτικός και πολιτικός ακρωτηριασμός του ΠΑΣΟΚ/ΔΗΣΥ είχε επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα. Σε οργανωτικό επίπεδο δεν υπήρχε ένα σημείο αναφοράς, δεν υπήρχε μία υποτυπώδης δομή, παρά μόνον ομάδες και διάσπαρτα στελέχη. Σε πολιτικό επίπεδο δεν υπήρχε το πολιτικό υποκείμενο που θα προσωποποιούσε και θα εξέφραζε τις θέσεις του κόμματος, θα σήκωνε την αντιπαράθεση με ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία και θα αναδείκνυε τα προβλήματα του πολεοδομικού συγκροτήματος. Σε σειρά προβλημάτων της Θεσσαλονίκης όπως για παράδειγμα με τον ΟΑΣΘ, με τα πρώην στρατόπεδα- πάρκα, με το Μακεδονικό, με τα ζητήματα της καθημερινότητας απουσίαζε το ΠΑΣΟΚ. Εκεί όπου οι άλλοι εμφάνιζαν παραδείγματος χάρη την κα Νοτοπούλου και τους βουλευτές, το ΠΑΣΟΚ/ΔΗΣΥ είχε στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα δελτίο Τύπου χαμένο στις ανακοινώσεις άλλων συλλόγων φίλων φιλοτελισμού και ανακύκλωσης. Εκεί όπου η Νέα Δημοκρατία εκπροσωπούνταν από σειρά προβεβλημένων στελεχών και βουλευτών, το ΠΑΣΟΚ/ΔΗΣΥ εκπροσωπούσαν στελέχη της αυτοδιοίκησης και εντεταλμένα κομματικά στελέχη.
Αν λοιπόν σήμερα το ΚΙΝΑΛ θέλει να κεφαλαιοποιήσει την όποια καλή πορεία και παρουσία του στη Βόρεια Ελλάδα πρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να αφήσει την Α’ Θεσσαλονίκης να εκλέξει τον δικό της βουλευτή. Η πρόεδρος του κόμματος οφείλει να επιλέξει αλλού την έδρα της διαφορετικά θα έχει συμπράξει σε έναν άνευ προηγουμένου πολιτικό ευνουχισμό του κόμματός της. Πιστεύουμε ότι θα κυριαρχήσει το καλώς νοούμενο κομματικό συμφέρον και όχι εσωκομματικές διευθετήσεις.
Άλλωστε η Θεσσαλονίκη έχει παράδοση στελεχών και το ψηφοδέλτιο που πάει να διαμορφωθεί δεν υστερεί σε τίποτα της υπόλοιπης Ελλάδας. Οι αφίσες στα κομματικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Βασιλέως Ηρακλείου με τις συγκεντρώσεις του Ανδρέα στην παραλία μπορεί δύσκολα να επαναληφθούν αλλά το να μην υπάρχει επί της ουσίας βουλευτής Θεσσαλονίκης είναι αδιανόητο.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 05 Απριλίου 2019
