«Είναι πιθανό να μην έχουν ακούσει πολλοί άνθρωποι για τη φωτογράφο Libuše Jarcovjáková, αλλά πολλοί ποζεράδες θα προσποιηθούν ότι ήταν πάντα θαυμαστές της, αφού δουν αυτό το άρθρο» γράφει στον Guardian. Η ταινία καθιστά αρκετά σαφές ότι δεν ήταν και τόσο γνωστή εκτός των κύκλων της cognoscenti μέχρι που μια μεγάλη έκθεση του 2019 στην Αρλ της Νότιας Γαλλίας απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Ο αγώνας με την αφάνεια, η άρνησή της να τα παρατήσει, είναι ένα από τα πράγματα που κάνουν την Libuše Jarcovjáková τόσο κερδισμένη. Αυτή, καθώς και η τραχιά, αθυρόστομη φωνή της, αφηγείται αυτόν τον αυτοβιογραφικό προβληματισμό, ο οποίος εξ ολοκλήρου εξιστορείται μέσω των φωτογραφιών της και συνοδεύεται από ένα έξυπνα αναπτυγμένο soundtrack από θορύβους και μουσική Foley.
Στην ταινία προσδιορίζεται πώς η Jarcovjáková γεννήθηκε από ένα ζευγάρι καλλιτεχνών που αγωνίστηκαν να εδραιώσουν τη φήμη τους στη μεταπολεμική Πράγα. «Από νεαρή ηλικία ήθελε να γίνει φωτογράφος, αλλά οι αιτήσεις της στην αντίστοιχη σχολή καλών τεχνών απορρίφθηκαν επανειλημμένα, καθώς δεν είχε το κατάλληλο πολιτικό υπόβαθρο». Περίπου την εποχή που τα ρωσικά τανκς κατέλαβαν την Πράγα το 1968, εργαζόταν σε ένα τυπογραφείο όπου τραβούσε εντυπωσιακές φωτογραφίες των συναδέλφων της, οι οποίοι συχνά κοιμόντουσαν ή ήταν μεθυσμένοι στη δουλειά.
Η Jarcovjáková είχε διάφορους συντρόφους και εραστές στη ζωή της, καθώς και εμπειρίες στη queer σκηνή της Πράγας, όπου αποτύπωσε σημαντικές στιγμές της δεκαετίας του 1980. Οι εικόνες από την εποχή αυτή φέρνουν στο μυαλό τις ζωηρές φωτογραφίες της Nan Goldin. Η Jarcovjáková μοιράζεται με την Goldin μια σχεδόν τυχαία προσέγγιση της τεχνικής με ένα στυλ που συνδυάζει τον αυθορμητισμό και τη βαθιά παρατήρηση.
Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε στη καριέρα της, η Jarcovjáková ήταν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή για να αποτυπώσει την αναπτυσσόμενη σκηνή της μόδας στο Τόκιο τη δεκαετία του ’80, καθώς και την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Όλα αυτά συνθέτουν ένα συναρπαστικό πορτρέτο μιας συγκεκριμένης εποχής. Η ταινία I’m Not Everything I Want to Be παρουσιάζεται στο ICA του Λονδίνου από τις 27 Σεπτεμβρίου.
