Ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό οικοδόμημα, ένα βυζαντινό μνημείο, που είναι ο μεγαλύτερος σε διαστάσεις ναός του νομού Καρδίτσας, με συνολική επιφάνεια 500 τετραγωνικών μέτρων, βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της κωμόπολης του Παλαμά. Πρόκειται για χαρακτηρισμένο διατηρητέο μνημείο ως αξιολογότατο και μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής του τέλους του 18ου αιώνα.
Ο ιερός ναός είναι γνωστός ως Άγιος Αθανάσιος Ρουμ-Παλαμά Καρδίτσας. Η ονομασία αυτή, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας Μαρία Βαϊοπούλου, οφείλεται στο ότι κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο ναός υψωνόταν στο κέντρο του Ρωμαίικου μαχαλά-ενορία, όπου πιθανότατα υπερτερούσε το ελληνικό στοιχείο.
Ο ναός τότε ήταν θρησκευτικό και κοινωνικό κέντρο του οικισμού καθώς λειτουργούσε σχολείο ιδιοκτησίας της εκκλησίας και διατίθεντο ξενώνες στους ταξιδιώτες. Ο Άγιος Αθανάσιος Ρούμ-Παλαμά Καρδίτσας αποτελεί, σύμφωνα με την ίδια, σημαντικό αρχιτεκτονικό επίτευγμα που αποδεικνύει την οικονομική ευρωστία, καλλιέργεια και εγρήγορση της τότε τοπικής κοινότητας.
Πολύπαθος ο Ιερός Ναός, προσθέτει η κ. Βαϊοπούλου, σώθηκε χάριν πολλών ενεργειών.
Και εξηγεί: «Το 1933 με φροντίδα του μητροπολίτη Ιεζεκιήλ κατασκευάστηκαν λιθόχτιστες αντηρίδες. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στρώθηκε το σημερινό δάπεδο και ενισχύθηκαν οι τοιχογραφίες. Το 1969 το εκκλησιαστικό συμβούλιο αιτήθηκε έγκριση κατεδάφισης από την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων η οποία και απορρίφθηκε.
Το 1972 ο ναός κρίθηκε επικίνδυνα ετοιμόρροπος, έμεινε κλειστός για αρκετά χρόνια και υπέστη βλάβες από την υγρασία. Συγχρόνως ανατολικά αρχίζει να κτίζεται ένας νέος ναός του οποίου τμήμα της ανωδομής σε μικρό σχετικά ευτυχώς ύψος υπάρχει ακόμη και σήμερα. Το νότιο προαύλιο περνάει στα χέρια της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών που σχεδιάζει την ανέγερση υπερκαταστήματος.
Ο δήμος με ενίσχυση του Ε.Ο.Τ. εξαγοράζει το χώρο και τον διαμορφώνει σε πλατεία. Το 1977 η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων πραγματοποιεί τις απαραίτητες εργασίες στερέωσης και αποκατάστασης του κτιρίου που περιελάμβαναν στερεώσεις τόξων και θόλων στο ανατολικό τμήμα του ναού, ανακατασκευή της στέγης και υποστήριξη τεσσάρων τόξων με ξύλινα ικριώματα. Στη συνέχεια συντηρήθηκαν και οι τοιχογραφίες εκτός αυτών του Ιερού Βήματος».
