Σε τηλεοπτικό debate για το Δήμο Θεσσαλονίκης τοποθετήθηκε η υποψήφια Δήμαρχος Κατερίνα Νοτοπούλου στο Open TV και στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος 7:00»
Η Κατερίνα Νοτοπούλου και οι ανθυποψήφιοι της Νίκος Ταχιάος και Γιώργος Ορφανός, απάντησαν σε ερωτήματα για την καθαριότητα και τα προβλήματα της καθημερινότητας, τις συγκοινωνίες, την ασφάλεια των πολιτών και τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Καθαριότητα
«Πράγματι οι πολίτες της Θεσσαλονίκης αναφέρουν το ζήτημα της καθαριότητας ως το πρώτο που τους απασχολεί και είναι και μία πραγματικότητα που την βιώνουμε όλοι αμέσως μόλις βγούμε από τον σπίτι μας. Είναι η ώρα να εφαρμόσουμε το αυτονόητο ευρωπαϊκό κεκτημένο: ανακύκλωση, διαλογή στην πηγή, διαχωρισμός σε 4 ρεύματα. Θέλουμε μία Θεσσαλονίκη με μηδενικές εκπομπές άνθρακα, θέλουμε μία Θεσσαλονίκη με όσο το δυνατόν λιγότερα οργανικά απόβλητα.
Για μένα είναι απολύτως προφανές ότι δεν θέλουμε ιδιώτες για την καθαριότητα, το να πεις ότι βάζεις μέσα στον δήμο ιδιωτικές εργολαβίες είναι σαν να αποδέχεσαι την ίδια στιγμή την ανεπάρκεια και την ανικανότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία παράγει πολύτιμο έργο σε όλη την Ελλάδα. Από εκεί και πέρα, όπου εφαρμόστηκαν εργολαβίες, η αλήθεια είναι ότι ήταν και αποτυχημένα μοντέλα στην Ευρώπη και πάρα πολύ πιο ακριβά.
Υπάρχουν δύο αντιλήψεις. Η μία είναι που βλέπει τον δήμο ως υπηρεσίες που μπορούν να δοθούν σε εργολάβους, αυτή είναι η παλιά αντίληψη του συστήματος. Και υπάρχει και η καινούργια αντίληψη, που λέει ότι χρειαζόμαστε ενίσχυση προσωπικού, χρειαζόμαστε καινούργιο εξοπλισμό. Όλα αυτά ήρθαν σε μεγάλο βαθμό με «Φιλόδημο», «Κλεισθένη», χρηματοδοτικά εργαλεία που μπήκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι οι δήμαρχοι.
Χρειάζεται όμως και μία νέα κουλτούρα από τους πολίτες που ξεκινά πρώτα με προγράμματα στα σχολεία».
Συγκοινωνίες
Η Θεσσαλονίκη έγινε μία ατελείωτη τρύπα, έκλεισαν τα μαγαζιά, διαλύθηκε όλο το κέντρο, στην πορεία ταλαιπωρήθηκε και η Καλαμαριά. Αυτό από το ανολοκλήρωτο έργο του μετρό, όπου κατασπαταλήθηκε το δημόσιο χρήμα για άλλη μία φορά χωρίς να έχει ωριμάσει και εκτελεστεί το έργο. Ήρθαμε μέσα σε τρία χρόνια και φέραμε το έργο εις πέρας, το 2020 θα έχουμε μετρό.
Από εκεί και πέρα, παραλάβαμε ένα τεράστιο σκάνδαλο, το σκάνδαλο του ΟΑΣΘ. Επειδή καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και με τον κ. Ορφανό και τον καλώ να τοποθετηθεί, μία σειρά από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, συντήρησαν και διατήρησαν αυτό το καθεστώς το οποίο πραγματικά θα έλεγε κανείς ότι είναι για να κάνει κάποιος διδακτορικό για τη νομιμοποίηση κλοπής δημόσιου χρήματος. Ήρθε η αποϊδιωτικοποίηση του ΟΑΣΘ. Πρέπει να γίνουν πάρα πολλά. Οι Θεσσαλονικείς και οι Θεσσαλονικιές ταλαιπωρούνται απίστευτα. Πώς θα γίνει αυτό; Με ηλεκτρονικό εισιτήριο, με ψηφιοποίηση που γίνονται μέχρι το τέλος του 2019.
Θα πρέπει όμως κι ένας δήμος –γιατί εδώ είμαστε για να δώσουμε απαντήσεις για τους δήμους- να αναλάβει τις ευθύνες του. Να καθαρίσει τις λεωφορειολωρίδες, να εφαρμόσει ένα ολιστικό σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Χρειάζονται χώροι μετεπιβίβασης, χρειάζονται χώροι πάρκινγκ. Σε σχέση με τα ταξί, επίσης, να υιοθετηθούν οι προτάσεις στις οποίες έχουν καταλήξει μαζί με τις τεχνικές υπηρεσίες. Υπάρχουν μία σειρά από προτάσεις, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση, δεν χρειάζεται να είναι κανείς καλός μάνατζερ.
Ασφάλεια
Η παράταξή μας υποστηρίζει το άσυλο. Αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα ενός Δημάρχου. Είναι αστείο να συζητάμε αν κάποιος δήμαρχος θα καταργήσει ή όχι το άσυλο.
Αν κάποιος θέλει να επιβάλλει την ατζέντα του Μητσοτάκη ας το κάνει.
Από κει και πέρα αν κάποιος θέλει να ζει στη Θεσσαλονίκη θέλει να νιώθει ελεύθερος και ασφαλής. Ασφαλής νιώθει σε γειτονιές με φωτισμό ,σε γειτονιές με ζωή, σε γειτονιές που κυκλοφορεί ο κόσμος που δουλεύει που εργάζεται, που δεν φοβάται να υπάρχει.
Ζω όμως στη Ροτόντα. Και ξέρω ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει βελτιώσεις. Επίσης ξέρω ότι για πρώτη φορά βγήκανε πεζές περιπολίες. Μετά από πάρα πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη φέραμε έκτακτες θέσεις αστυνομικών με μεταθέσεις όπως και 18 νέα περιπολικά. Χρειαζόμαστε δημοτική αστυνομία όμως, την οποία ο κ. Σαμαράς είχε διαλύσει.
Χρειαζόμαστε αίσθημα ασφάλειας, ελευθερίας, χρειαζόμαστε μια νέα αντίληψη του δημόσιου χώρου, χρειαζόμαστε ελεύθερους χώρους όπου να είναι οι πολίτες χωρίς να φοβούνται. Αυτό σημαίνει σεβασμό, πράσινο , κοινωνικά αγαθά.
Συμφωνία των Πρεσπών
Για τα Μακεδονικά προϊόντα υπήρχε από την αρχή η πρόνοια και έχει θεσμοθετηθεί, έχει συμφωνηθεί το να φτιαχτεί μια κοινή επιτροπή και από τις δυο χώρες υπό τον ΟΗΕ που να συμμετάσχουν και τα Επιμελητήρια, οι αρμόδιοι φορείς. Και να σας θυμίσω και το ταξίδι του Πρωθυπουργού που ήταν άκρως επιτυχημένο με μια σειρά από επιχειρηματίες της Μακεδονίας.
Πιστεύω ότι είναι μια επωφελής συμφωνία, αναλαμβάνουμε την ευθύνη των λόγων και των πράξεων μας. Αυτή, είναι μια ιστορία 25 χρόνων. Νομίζω θυμούνται όλοι πολύ καλά σε αυτό το τραπέζι και την κατάσταση στη Βουλή και την εξωτερική πολιτική και πότε άρχισε να χρησιμοποιείται το όνομα και πότε το χάσαμε .
Από κει και πέρα εμείς ήρθαμε να πάρουμε πίσω το όνομα ήρθαμε να πάρουμε πίσω την ιστορία. Κάθε ιστορική συμφωνία κρίνεται σε ιστορικό χρόνο. Θα κριθεί στο μέλλον.
Εγώ όμως θα κριθώ για τα πεπραγμένα μου για το έργο μου και τις προτάσεις μου. Και όποιος στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών πετάει την ατζέντα στην εξέδρα σαν να είναι μπάλα φέρει και την ευθύνη του ότι δεν έχει πρόγραμμα. Ας μιλήσουμε για τα τραπεζοκαθίσματα , ας μιλήσουμε για τα πασαλάκια, ας μιλήσουμε για τις λακκούβες ας μιλήσουμε για την καθαριότητα , ας μιλήσουμε για τους συμβασιούχους. Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα που ταλαιπωρούν το Δήμο Θεσσαλονίκης και δεν είναι πρόβλημα το να έχεις ειρήνη στα Βαλκάνια. Είναι προϋπόθεση».
«Αυτό που θέλω να μεταφέρω στους πολίτες με όλη τη δύναμη της ψυχής μου» είπε η Κατερίνα Νοτοπούλου είναι πως «αυτή η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι η πιο κρίσιμη μάχη που δίνεται στην πόλη γιατί συγκρούονται δύο συστήματα. Το ένα είναι το παλιό σύστημα, έρχεται από τον χώρο της δεξιάς, η πόλη δεινοπάθησε από αυτόν τον χώρο. Η μία όψη του νομίσματος έχει μία πιο μητσοτακική χροιά, η άλλη μία πιο παλιά, παλαιική. Το θέμα είναι τι μπορεί να πει κάποιος για έναν νέο, για μία νέα στη Θεσσαλονίκη, για έναν εργαζόμενο, για έναν συνταξιούχο, ποιες είναι οι λύσεις στην καθημερινότητα και ποιο είναι το όραμα της Θεσσαλονίκης εν τέλει.
Εμείς φανταζόμαστε μία Θεσσαλονίκη μητρόπολη των Βαλκανίων και της ΝΑ Ευρώπης. Αυτό για να γίνει σημαίνει ότι πρέπει να έχεις ισχυρό μητροπολιτικό χαρακτήρα. Πράγμα που σου δίνει ο «Κλεισθένης», δεν το έχεις αξιοποιήσει όμως. Ισχυρό μητροπολιτικό χαρακτήρα στη διαχείριση των απορριμμάτων, στις συγκοινωνίες. Ο κ. Στεφανίδης, τον οποίο πολλοί υπερασπίστηκαν, καταδικάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτό ήταν ένα ολόκληρο σύστημα στη Θεσσαλονίκη που καραδοκεί να επιστρέψει. Ο κ. Ταχιάος ήταν ο υπερασπιστής του κ. Παπαγεωργόπουλου- γιατί τα πράγματα πρέπει να τα λέμε με το όνομά τους και οι άνθρωποι καθοριζόμαστε από τα έργα μας.
Νομίζω ότι αυτό είναι το παρελθόν το οποίο πλήγωσε τη Θεσσαλονίκη. Τα κλεμμένα τα πληρώσαμε δύο φορές, τη μία φορά που κλάπηκαν και τη δεύτερη που καταλογίστηκαν, ακόμη τα πληρώνει η πόλη. Δεν φαντάζομαι ποιος Θεσσαλονικιός θέλει να γυρίσει τόσο πίσω, 10 και 20 χρόνια. Είναι η ώρα να δουλέψουμε, να πάμε μπροστά, να δώσουμε απαντήσεις για κάθε λεωφορειογραμμή, για κάθε πασαλάκι που ταλαιπωρεί τους πολίτες, για κάθε χώρο στάθμευσης. Αυτή η δουλειά που έγινε τρία χρόνια πρέπει να συνεχίσει.
Θεωρώ αυτονόητο το ότι οι πολίτες θέλουν μία προοδευτική επιλογή στον δεύτερο γύρο και αυτοί είμαστε εμείς, η «Θεσσαλονίκη μαζί». Θεωρώ ότι είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (σσ οι κκ Ταχιάος και Ορφανός).
