Η P1 ήταν το πρώτο hypercar της McLaren το οποίο είχε εκπληκτικές επιδόσεις και ήταν το κορυφαίο δημιούργημα της βρετανικής εταιρείας, όταν παρουσιάστηκε (Σεπτέμβριος 2012).
Το υβριδικής διάταξης σύστημα που διέθετε απέδιδε μέγιστη συνδυαζόμενη ισχύ 916 PS και μέγιστη συνδυαζόμενη ροπή 900 Nm. O V8 twin-turbo κινητήρας χωρητικότητας 3.799 cc απέδιδε μέγιστη ισχύ 737 PS/7.300 rpm και μέγιστη ροπή 720 Nm/4.000 rpm. Αντιστοίχως, ο ηλεκτροκινητήρας απέδιδε 179 PS και 260 Nm.
Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε σε 375 αριθμημένες μονάδες μεταξύ του Οκτωβρίου 2013 και του Δεκεμβρίου 2015, οπότε και σταμάτησε η παραγωγή του. Σύμφωνα με τη McLaren, επιταχυνόταν από το 0-100 km/h σε 2,8 sec, από τα 0-200 km/h σε 6,8 sec, από τα 0-300 km/h σε 16,5 sec, ενώ η τελική ταχύτητά του περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 350 km/h.
Όπως ήταν φυσικό, το αμάξωμα της P1 επιβαλλόταν να είναι αεροδυναμικά άρτιο για να μπορεί να συμβάλλει στις επιδόσεις αλλά και στην οδική συμπεριφορά του σε κάθε ταχύτητα και στην οδήγηση εντός πίστας.
Αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση για τους σχεδιαστές. Τα ζητούμενα και οι αντικρουόμενες απαιτήσεις έθεταν προβλήματα που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν ή να εφαρμοστούν λύσεις με εύλογο κόστος. Όμως, κάποιες φορές η απάντηση είναι απλή (και δωρεάν), αρκεί να στραφείς στην ίδια τη Φύση.
Αυτό έκανε ο κ. Frank Stephenson, ένας από τους υπεύθυνους σχεδιασμού του αμαξώματος της P1. Η δουλειά με τους αεροδυναμιστές έδειξε ότι υπήρχε πρόβλημα στη ροή του αέρα στο πίσω μέρος και γύρω από το μπράτσο συγκράτησης των εξωτερικών καθρεφτών.
Έγιναν πολλές προσπάθειες με διάφορες πρακτικές για να επιλυθεί, αλλά δεν υπήρχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τότε, ο κ. Stephenson μελέτησε το σώμα του ιστιοφόρου ξιφία και η λύση ήταν προφανής!
Συγκεκριμένα, επικεντρώθηκε στο τμήμα της ουράς του ψαριού και διαπίστωσε ότι σε αυτή υπήρχαν τα απαραίτητα μικρά πτερύγια τα οποία κατευθύνουν όπως πρέπει το νερό όταν το ψάρι κινείται με μεγάλη ταχύτητα, η οποία έχει μετρηθεί ότι μπορεί να φτάσει μεταξύ 110-120 km/h! Μάλιστα, διαπίστωσε ότι αυτά διέπονταν από τη χρυσή τομή.
Παρακάτω, μπορούμε να δούμε τον ίδιο να εξηγεί και να σχεδιάζει πώς έφτασε στη λύση.
Πηγή: caranddriver.gr
Δείτε ακόμη:
Φόρμουλα 1: Ο Χούλκενμπεργκ αντικαταστάτης του Σέρχιο Πέρες στο Σίλβερστοουν
