Ο γάλλος τενόρος Στεφάν Σενεσάλ επιβιώνει με μακαρόνια και πατάτες από τότε που η πανδημία του κορονοϊού ανάγκασε τις αίθουσες όπερας να κλείσουν και έπαψαν να υπάρχουν δουλειές, τουλάχιστον όμως απέκτησε φήμη τραγουδώντας –δωρεάν– από το παράθυρό του στο Παρίσι.
Όταν η Γαλλία μπήκε στο πρώτο της lockdown τον Μάρτιο, ο Σενεσάλ όπως και άλλοι μουσικοί, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, βγήκαν στα μπαλκόνια τους ή στα παράθυρά τους σ’ όλη την Ευρώπη για να τραγουδήσουν στους γείτονές τους και να τους εμψυχώσουν.
Η Γαλλία βρίσκεται τώρα στο δεύτερο lockdown της και ο 44χρονος Σενεσάλ έχει αρχίσει να τραγουδάει από το παράθυρό του και πάλι, αν και αυτή τη φορά, αντί για κάθε μέρα, μόνο Δευτέρα και Παρασκευή το βράδυ.
«Όταν έγινε το lockdown, όλα τα πολιτιστικά δρώμενα σταμάτησαν. Αισθανόσουν πραγματικά σαν να ήρθε το τέλος», λέει ο Σενεσάλ στο διαμέρισμά του, σε απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια από τη βασιλική της Σακρ-Κερ.
Λέει όμως πως βρήκε έναν τρόπο να φτιάξει ένα μικρό καταφύγιο πολιτισμού. «Εδώ, στο παράθυρό μου, είναι πιο ισχυρό απ’ ό,τι στην όπερα, διότι δεν παίζω έναν ρόλο. Είμαι ο εαυτός μου», λέει.
Ο Σενεσάλ εξηγεί πως διαμορφώνει το ρεπερτόριό του ώστε να ταιριάζει στην εθνική διάθεση. Όταν το κοινό του χρειάζεται κάτι ξεσηκωτικό, τραγουδάει τον γαλλικό εθνικό ύμνο, τη «Μασσαλιώτιδα». Μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, τραγούδησε το «The Star-Spangled Banner», την «Αστερόεσσα Σημαία».
Ο Σενεσάλ δεν παίρνει τη βοήθεια που χορηγεί το κράτος στους εργαζόμενους του πολιτισμού στη διάρκεια της πανδημίας επειδή το εισόδημά του τη φετινή χρονιά είναι μεγαλύτερο απ’ αυτό που προβλέπεται. Εργάζεται σε λίγα πρότζεκτ εκτός της όπερας, ανάμεσα στα οποία μια ταινία μικρού μήκους.
Κυρίως όμως ο Σενεσάλ, ο οποίος ζει μόνος, τα βγάζει πέρα με τα χρήματα που είχε κρατήσει σε καλύτερες εποχές.
«Προσπαθώ να εξοικονομώ χρήματα τρώγοντας μακαρόνια, ρύζι και πατάτες», λέει. «Και είμαι πολύ κακός μάγειρας. Είναι μια καταστροφή».
