Για τους άμαχους που προσπαθούν να επιβιώσουν στην κόλαση της Μπαχμούτ, η επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην πόλη τους, την Τρίτη, ήταν σαν να μην συνέβη ποτέ.
Ωστόσο, ανύψωσε το ηθικό των στρατιωτών που δίνουν μια από τις σκληρότερες μάχες στη γραμμή του μετώπου.
«Α, αλήθεια;» Οι περισσότεροι άνθρωποι που συνάντησαν οι δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου σήμερα στην κατεστραμμένη πόλη αγνοούσαν την επίσκεψη του προέδρου. Δεν γνώριζαν ούτε ότι σήμερα μεταβαίνει στην Ουάσινγκτον, στην πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Και πώς να το μάθουν; Προτεραιότητά τους είναι να επιβιώσουν σε μια πόλη που σφυροκοπείται ανηλεώς, κλεισμένοι στα καταφύγια, συχνά χωρίς τηλέφωνο. Ούτε είδαν, ούτε άκουσαν το παραμικρό.
«Δεν το ήξερα… Εγώ βγαίνω μόνο για να φορτίσω το κινητό μου… Είναι καλό που ήρθε να δώσει μετάλλια στους στρατιώτες μας, είναι πραγματικοί ήρωες» είπε, ελαφρώς σαστισμένος, ο 45χρονος οικοδόμος Ντίμα Σατσένκο, έξω από ένα κέντρο διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στο ισόγειο του κτιρίου, που φέρει σημάδια από τους βομβαρδισμούς όπως σχεδόν όλα τα κτίρια του Μπαχμούτ, περίπου 50 άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί για να φορτίσουν τα κινητά τους, να πιουν ένα ζεστό τσάι, να δουν τηλεόραση, να παρηγορήσουν ο ένας τον άλλον.
«Η επίσκεψη του Ζελένσκι; Δεν αλλάζει τη ζωή μας, δεν κάνει ευκολότερη την κατάσταση», λέει ο Ντενίς.
Δείτε επίσης: Κορκίδης: Το πλαφόν στο φυσικό αέριο αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τη παραγωγική αλυσίδα της ΕΕ
