Την αδιαφορία δήμου και κυβέρνησης για τα προβλήματα των ανθρώπων με τύφλωση επεσήμανε ο Βασίλης Μωυσίδης. Ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης και οι συνεργάτες του συναντήθηκαν με εκπροσώπους της Ένωσης Τυφλών Βορείου Ελλάδος, με σκοπό να συζητήσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί αλλά και τα άτομα ΑΜΕΑ εν γένει.
Όπως σημειώνει η παράταξη «ΘεσσαλοΝΙΚΗ των πολιτών», τα προβλήματα των ανθρώπων με τύφλωση αυξάνονται αντί να μειώνονται και η αντίστοιχη μέριμνα που θα έπρεπε να παρέχεται από την πολιτεία δεν υφίσταται. «Η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει πράγματα από το κράτος, αλλά τα προβλήματα δεν σταματούν να υπάρχουν», επισημαίνεται.
Παράλληλα, ο συνδυασμός του Β. Μωυσίδη εστιάζει στο πολύ σημαντικό και καίριο ζήτημα της ανεργίας και ειδικότερα των νέων ανθρώπων, η οποία ταλανίζει τον ελληνικό πληθυσμό στο σύνολό της. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αυτοί που εργάζονται πανελλαδικά ανέρχονται στα 60 άτομα κατά προσέγγιση. Και από τους 20.000 τυφλούς που είναι αυτή τη στιγμή εγγεγραμμένοι στα μητρώα, ζήτημα να εργάζονται οι 150.
Να δοθεί κίνητρο στους εργοδότες
Το ιδανικότερο στην προκειμένη περίπτωση, επισημαίνει η «ΘεσσαλοΝΙΚΗ των πολιτών», θα ήταν να δίνεται η δυνατότητα και το κίνητρο με τη χορήγηση κάποιας επιδότησης στους εργοδότες να προσλάβουν άτομα ΑμεΑ, κάτι το οποίο φυσικά δεν γίνεται.
Οι τυφλοί εργάζονται κατά κύριο λόγο ως τηλεφωνητές και μπορούν να βρουν εργασία μέσω προκηρύξεων ΑΣΕΠ, το οποίο, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι πολύ δύσκολο.
Ακόμη, πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι το επίδομα που χορηγείται στα άτομα που αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη πάθηση αφορά μόνο όσους έχουν εργαστεί και λαμβάνουν σύνταξη. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι άνθρωποι με πολλαπλή αναπηρία και τύφλωση που δεν μπορούν να εργαστούν, δε θα λάβουν ποτέ αντίστοιχο επίδομα.
Γραφειοκρατικά ζητήματα
Τη λίστα των προβλημάτων που συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης έρχονται να συμπληρώσουν και άλλα, όπως αυτό που αφορά σε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και έναν σημαντικό αριθμό ακινήτων, μίας «κληρονομιάς» η οποία προήλθε από την τότε οργάνωση τυφλών που είχε η διοίκηση της Σχολής Τυφλών. Η εν λόγω κληρονομιά υπήρξε με σκοπό να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα Τρίτης Ηλικίας για τυφλούς, αλλά μέχρι στιγμής το μόνο που γίνεται είναι να «αλλάζει χέρια» η ευθύνη, από την κυβέρνηση στο δήμο και τούμπαλιν.
Επίσης, ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα στο οποίο δόθηκε έμφαση, είναι αυτό της προσβασιμότητας. Υπό κανονικές συνθήκες και όπως συμβαίνει και σε όλα τα εξελιγμένα κράτη, θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα στους ανθρώπους με αναπηρίες να χρήζουν ισότιμης αντιμετώπισης. Δυστυχώς όμως, η κατάσταση που επικρατεί στη Θεσσαλονίκη μάλλον δείχνει το αντίθετο. Πιο συγκεκριμένα, πολλά από τα πεζοδρόμια που έχουν δημιουργηθεί δεν έχουν οδηγό τυφλών και ειδικά σε πολυσύχναστες και κεντρικές οδούς, όπως είναι η Τσιμισκή και η Β. Όλγας.
Την κατάσταση δυσχεραίνουν τα κολονάκια που υπάρχουν στα πεζοδρόμια, όπως και οι μηχανές που είναι παρκαρισμένες σ’αυτά, που πλέον τείνουν να ξεπεράσουν τους πεζούς. Σ’αυτό ρόλο διαδραματίζει και το κομμάτι της καθαριότητας, όπως και ο τρόπος με τον οποίο είναι τοποθετημένοι οι κάδοι.
Αναφορά έγινε και στην εκπαίδευση των ανθρώπων με τύφλωση. Στα σχολεία για παράδειγμα δεν υπάρχει η αντίστοιχη υποστήριξη ώστε να μάθουν τα παιδιά να κάνουν χρήση του μπαστουνιού, κάτι το οποίο δημιουργεί δυσκολίες στην ανάπτυξή τους.
Οι προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι
Κάτω από αυτό το πρίσμα και μέσα από τη συζήτηση, οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν σε ορισμένα ζητήματα ούτως ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής των ατόμων με τύφλωση. Οι προτάσεις που έγιναν αφορούν στην ύπαρξη ραμπών και ηχητικών φαναριών σε όλα τα πεζοδρόμια, στην εκπαίδευση των τυφλών μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, καθώς και στη δημιουργία τράπεζας εθελοντών η οποία θα λειτουργεί μέσω του δήμου και θα προσφέρει αρωγή σ’αυτούς που την χρειάζονται.
Για να γίνουν πραγματικότητα όμως όλα αυτά, όπως σημείωσε ο Βασίλης Μωυσίδης, είναι απαραίτητη η ύπαρξη θέλησης από πλευράς φορέων, καθώς και η ομαδική παρέμβαση και προσφορά από το σύνολο των πολιτών.
