Μπορεί σε έναν συνδυασμό ο επικεφαλής να είναι η αρχή, η μέση και το τέλος μιας παράταξης, ωστόσο σημαντική παράμετρος είναι και οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι.
Το μήνυμα που πρέπει να βγαίνει από τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων είναι ένα και ξεκάθαρο: Ηλικιακή ανανέωση. Διαβάζοντας κανείς τα ονόματα των υποψηφίων, να βλέπει πως η «παλιά φρουρά» των αιρετών, ανήκει οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν, ειδάλλως μιλάμε απλά για «ξαναζεσταμένο φαγητό».
Άνθρωποι που έχουν ξεπεράσει το 70ο έτος της ηλικίας τους και έχουν κριθεί αρνητικά στο παρελθόν, θα ήταν συνετό να αποσυρθούν από την ενεργό δράση και όχι να πλασάρονται ως πρωτοκλασάτα ονόματα σε παρατάξεις.
Ο χρόνος που κυλά αμείλικτος, δε θα τους επιτρέψει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ένας αιρετός που καταλαμβάνει αυτοδιοικητική θέση στα 75, για όσο διαρκεί η θητεία του, δηλαδή μέχρι τα 80, αντέχει βιολογικά να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της θέσης του; Έχει το κουράγιο, την όρεξη, τη φυσική κατάσταση;
Ο μοναδικός τρόπος να κριθεί ως επιτυχημένη μια παράταξη σε βάθος χρόνου, είναι να απεκδυθεί το «πουκάμισο αδειανό» δηλαδή την πολιτική του φαίνεσθαι και των δημοσίων σχέσεων.
Με άλλα λόγια το «σάπιο» παλιό, ήρθε η ώρα να παραδώσει τα κλειδιά της αυτοδιοίκησης στο ώριμο πλέον νέο. Βασικό για τον δημότη που θα προσέλθει στην κάλπη, είναι να έχει την ευκαιρία να ψηφίσει υποψήφιους με σοβαρές προγραμματικές θέσεις, με καινοτόμες και φρέσκιες ιδέες και οι οποίοι δε διστάζουν να τα βάλουν με το κατεστημένο ώστε να διεκδικήσουν για τον τόπο τους.
Οτιδήποτε άλλο, το μόνο που θα επιφέρει στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι η βύθισή της σε τέλμα.
Δείτε επίσης: Δ. Κορδελιού – Ευόσμου: «Δημοτικοί παράγοντες» πήγαν για γλυκιά μπουγάτσα αλλά τους βγήκε… ξινή
