Εξερευνώντας το American Psycho 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του και την επιρροή του στην καταναλωτική κοινωνία. Είκοσι πέντε χρόνια πριν, στο λιτό αλλά κομψό διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, οι θεατές του American Psycho ήρθαν σε επαφή με τον Πάτρικ Μπέιτμαν, τον συχνά κοστουμαρισμένο και μερικές φορές αιματοβαμμένο ήρωα του Μπρεντ Ίστον Έλις, μέσω της υστερικής πρωινής του ρουτίνας. Στην κινηματογραφική προσαρμογή του 2000, ο Κρίστιαν Μπέιλ υποδύεται τον γιάπη τραπεζίτη επενδύσεων και νυχτερινό κατά συρροή δολοφόνο, μια ερμηνεία που μπορεί να προκαλέσει ποικιλία απόψεων.
Ο Μπέιτμαν είναι εμμονικός με τις μάρκες και τα καταναλωτικά αγαθά, αναλύοντας τις γνώσεις του και κριτικάροντας τους άλλους για τα γούστα τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας και ακόμα περισσότερο στο ομότιτλο βιβλίο που εκδόθηκε το 1991, το φάντασμά του φαίνεται να παραμονεύει στο διαδίκτυο, καθώς η υπερκαταναλωτική συμπεριφορά στα κοινωνικά μέσα σχεδόν κάνει τις νευρωτικές του αντιδράσεις να φαίνονται φυσιολογικές.
Η ταινία αποτυπώνει έναν κατά συρροή δολοφόνο, αλλά στην πραγματικότητα απεικονίζει τον καταναλωτισμό της εποχής. Σήμερα, η φράση η φυλακή του να είσαι διαρκώς καυτός χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει την πίεση που ασκείται στους influencers που καταγράφουν τις λεπτομερείς ρουτίνες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παρόλο που ο Μπέιτμαν επιδεικνύει τις ανησυχίες του για την εξωτερική εμφάνιση, η αλήθεια είναι ότι εσωτερικά παραμένει κενός.
Η ταινία συνεχίζει να αναλύεται, με ειδικούς να εκφράζουν ότι, αν και ο Μπέιτμαν φαντάζει ως σύμβολο της ανδρικής καταναλωτικής κουλτούρας, εντούτοις η αληθινή κριτική του Έλις απέναντι στη ματαιοδοξία και την αλλοτρίωση της κοινωνίας του ’80 παραμένει επίκαιρη. Αντί να προσελκύσει τους θαυμαστές της ανδρικής υπεροχής, ο Μπέιτμαν αναδεικνύεται σε μια αξιολύπητη φιγούρα, που αποκαλύπτει τις πιο διεφθαρμένες πτυχές της ανθρώπινης φύσης και της σύγχρονης κοινωνίας.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
