Ανακαλύψεις που αφορούν την αντιύλη υπόσχονται επανάσταση στη Φυσική και στη μεταφορά υλικών με τη νέα τεχνολογία που αναπτύσσουν ερευνητές του CERN. Πώς μπορεί κανείς να μεταφέρει το ακριβότερο υλικό του κόσμου χωρίς καν να το αγγίξει; Αυτός είναι ο γρίφος που πιστεύουν ότι έλυσαν ερευνητές του CERN, προκειμένου να φορτώσουν σε φορτηγάκια μια απειροελάχιστη ποσότητα αντιύλης. Οι υπεύθυνοι δύο διαφορετικών πειραμάτων, με ονομασίες PUMA και BASE-TEST, ελπίζουν για παγκόσμια πρωτιά το 2025, μεταφέροντας αντιπρωτόνια σε δύο διαφορετικά εργαστήρια που βρίσκονται εντός του κτηρίου του CERN σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων.
Το πρώτο πείραμα επιδιώκει να μελετήσει με ακρίβεια την αντιύλη σε έναν χώρο απαλλαγμένο από πειραματικό θόρυβο, ενώ το δεύτερο σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τα αντιπρωτόνια για να προσδιορίσει τις ιδιότητες εξωτικών βαρέων στοιχείων. Οι φυσικοί γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι για κάθε σωματίδιο κανονικής ύλης υπάρχει ένα αντίστοιχο αντισωματίδιο με αντίθετο φορτίο. Αν ένα σωματίδιο αντιύλης συναντήσει οποιοδήποτε σωματίδιο ύλης, και τα δύο καταστρέφονται απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ενέργειας.
Το CERN είναι σήμερα το μοναδικό εργαστήριο που μπορεί να αποθηκεύει αντιύλη, το πιο ακριβό υλικό του κόσμου, με τιμή που εκτιμάται σε τρισεκατομμύρια δολάρια ανά γραμμάριο. Ωστόσο, κανένας δεν έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο παραγωγής: μόλις 18 νανογραμμάρια, ή δισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου, είχαν παραχθεί σε όλο τον κόσμο μέχρι το 2018.
Οι πειραματικοί φορείς που προορίζονται να μεταφερθούν σε γειτονικά εργαστήρια διατηρούνται μετέωρα μέσα σε μαγνητικές παγίδες σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν, που αποτρέπει την επαφή με τα τοιχώματα και τη καταστροφή των σωματιδίων. Τον Οκτώβριο, οι υπεύθυνοι του BASE-STEP πραγματοποίησαν την πρώτη πρόβα φορτώνοντας σε φορτηγάκι μια μαγνητική παγίδα που περιείχε κανονική ύλη.
Η διαδικασία μεταφοράς της αντιύλης παρουσιάζει προκλήσεις, καθώς η πιο εύκολη περίπτωση αφορά το BASE-STEP, το οποίο σκοπεύει να μεταφέρει 1.000 αντιπρωτόνια σε μια παγίδα βάρους ενός τόνου. Αντίθετα, το PUMA απαιτεί περίπου ένα δισεκατομμύριο αντιπρωτόνια, με την αντίστοιχη παγίδα του να φτάνει τον συνολικό όγκο των δέκα τόνων.
Εκπρόσωποι του CERN δήλωσαν ότι ακόμα και αν όλα τα αντιπρωτόνια του εργαστηρίου καταστρέφονταν, η απελευθερωμένη ενέργεια θα ισοδυναμούσε με αυτή ενός μολυβιού που πέφτει από το τραπέζι.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
