Εξερεύνηση της διαχρονικής επίδρασης του Υπέροχου Γκάτσμπυ στο αμερικανικό όνειρο και την κοινωνία 100 χρόνια μετά την έκδοσή του. Σήμερα, το μυθιστόρημα του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ θεωρείται αριστούργημα, ωστόσο, όταν δημοσιεύτηκε πριν από έναν αιώνα, οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες. Ένας κριτικός σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό σε κάποιον που δεν έχει γευτεί τη ζωή που περιγράφει». Η ζωή αυτή, την οποία είχε βιώσει ο Φιτζέραλντ, ήταν ένας κόσμος πολυτελούς ευημερίας προορισμένος για τους πλούσιους και κοινωνικά ισχυρούς. Ο αφηγητής, Νικ Κάραγουεϊ, παρακολουθεί τις λαμπερές συγκεντρώσεις του νεόπλουτου γείτονά του το καλοκαίρι του 1922, όταν πολλές οικογένειες στις Ηνωμένες Πολιτείες ζούσαν σε κατάσταση φτώχειας. Μόνο όταν το βιβλίο διανεμήθηκε σε χάρτινα αντίτυπα τσέπης στους Αμερικανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Υπέροχος Γκάτσμπυ άρχισε να κερδίζει δημοτικότητα.
Ίσως οι νεαροί άνδρες που νοσταλγούσαν τα απλά χρόνια του φλερτ συνδέθηκαν με τον Γκάτσμπυ. Καθώς ο πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, ίσως βλέπανε τον εαυτό τους στον Νικ, τον επιστρέφοντα από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που δεν ένιωθε ότι ανήκει πλήρως σε καμία κοινωνική κατάσταση. Παρά το θάνατο του Φιτζέραλντ το 1940, η ιστορία του, γεμάτη νοσταλγία, αγάπη και κοινωνικές ανισότητες, συνεχίζει να αγγίζει κάθε νέα γενιά, εμπνέοντας καλλιτέχνες και αναγνώστες με την ποιητική γλώσσα και τη διαχρονική του αξία.
Σήμερα, το χάσμα πλούτου παραμένει μια πραγματικότητα, όπως και τότε, ενώ η πανταχού παρουσία των smartphones μας επιτρέπει να παρακολουθούμε τις ζωές των διασημοτήτων και των influencers. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμορφώνουν μια σύγχρονη εκδοχή του φθόνου και της κοινωνικής αναρρίχησης που εικονογραφεί ο Γκάτσμπυ.
Η εικόνα των ανδρών που πλουτίζουν με αμφίβολα μέσα είναι ιδιαίτερα επίκαιρη, καθώς βλέπουμε μια κοινωνία που καταναλώνει καθημερινά περιεχόμενο που προάγει μια κουλτούρα της επιτυχίας, ενώ η μοναξιά και η αποξένωση παραμένουν κοινά χαρακτηριστικά. Η αλήθεια είναι ότι οι γυναίκες του Φιτζέραλντ εμφανίζονται ως νυχτοπεταλούδες των πάρτι, ποθητές αλλά και θύματα μιας κοινωνίας που ευνοεί τους ισχυρούς.
Η αναβίωση του Υπέροχου Γκάτσμπυ ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του Φιτζέραλντ. Σημαντικές προσωπικότητες, όπως οι Μάλκολμ Κάουλι και Έντμουντ Γουίλσον, εργάστηκαν για την επανέκδοση του έργου, οδηγώντας στην καθιέρωσή του ως αναγνωστικού υλικού στα εκπαιδευτικά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Γκάτσμπυ, ως η ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου, πιστεύει στο πράσινο φως και το μέλλον που συνεχώς απομακρύνεται. Σήμερα, η ουσία του μηνύματος αυτού συνεχίζει να είναι επίκαιρη, προσφέροντας ελπίδα για τον καθένα από εμάς.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
