Η Ορθοδοξία αντιμετωπίζει προκλήσεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, καθώς οι παραδόσεις και οι αξίες αμφισβητούνται. Τα τελευταία χρόνια που μας χωρίζουν από την τρίτη χιλιετία έχουν αρχίσει ήδη να αποκαλύπτουν ένα νέο κλίμα, το οποίο σύντομα θα κληθούμε όλοι να βιώσουμε. Κύρια χαρακτηριστικά αυτού του κλίματος είναι η υποβάθμιση της αξίας του προσώπου, η υποταγή του στην εξουσία και η εξάρτησή του από την ηλεκτρονική τεχνολογία. Στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, παρατηρούμε μια νέα α-ηθική τάξη πραγμάτων, η οποία σιγά σιγά διαμορφώνεται γύρω από δύο βασικούς άξονες: την ολιστικότητα και την παγκοσμιότητα. Αυτοί οι όροι απαιτούν βαθιά ανάλυση, καθώς η ολιστικότητα επιδιώκει την γενίκευση των λεπτομερειών, υποβαθμίζοντας τις ιδιαίτερες πολιτισμικές ταυτότητες. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σε μια οπισθοδρόμηση της πολιτισμικής ποικιλίας, ενισχύοντας τη μαζοποίηση των ατόμων και το πνεύμα της ομοιομορφίας.
Η παγκοσμιότητα, με τη σειρά της, απομακρύνει την ανάγκη για την ιδιοπροσωπία των λαών και καταργεί τα διαχωριστικά τείχη μεταξύ των πολιτισμών. Οι επικρατούσες ιδέες της εποχής μας φαίνεται να ενδυναμώνουν ένα κλίμα που επιδιώκει την εξομοίωση και την εξάλειψη των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Είναι προφανές ότι η σημερινή Ευρώπη, καθώς και η Δύση, βρίσκονται εν μέσω μιας βαθιάς ηθικής κρίσης, η οποία απειλεί την ταυτότητα και τις αξίες των λαών.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καλείται να επαναστατήσει μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις και να αναδείξει τη σημασία της πίστης και της παράδοσης, οι οποίες είναι θεμελιώδεις για την επιβίωσή μας. Ωστόσο, η εκκλησιαστική ηγεσία οφείλει να δράσει άμεσα και αποτελεσματικά, καθώς η κατάσταση αυτή απαιτεί εγρήγορση και ξεκάθαρη στάση εντός της σύγχρονης πραγματικότητας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
