Μποϊκοτάζ: Ιστορία και πολιτική σημασία του δικαιώματος της ειρηνικής διαμαρτυρίας στην κοινωνία. Η πρακτική του μποϊκοτάζ έχει τις ρίζες της σε βάθος χρόνου. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1790, Άγγλοι και Αμερικανοί υποστηρικτές της κατάργησης του νόμου μποϊκοτάριζαν τη ζάχαρη που παραγόταν από σκλάβους. Ωστόσο, ο όρος «μποϊκοτάζ» δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1880, όταν ο Τσαρλς Κάνινγκχαμ Μπόικοτ, ένας Άγγλος κτηματομεσίτης, υπήρξε το κέντρο μιας κοινωνικής διαμάχης. Η Ιρλανδική Εθνική Ένωση Γης ιδρύθηκε το 1879 και προσπαθούσε να διεκδικήσει δικαιώματα για δίκαια ενοίκια, εν μέσω έντονων κοινωνικών εντάσεων. Οι δράσεις αυτές οδήγησαν στη κοινωνική απομόνωση του Μπόικοτ, ο οποίος αντιμετώπισε μποϊκοτάζ από τους γείτονές του και τους εργάτες του.
Στη σύγχρονη εποχή, τα μποϊκοτάζ θεωρούνται από τα πιο ισχυρά εργαλεία που διαθέτει η κοινωνία των πολιτών για να εκφράσει κριτική κατά κρατών και εταιρειών. Το πιο πρόσφατο και γνωστό παράδειγμα είναι το κίνημα BDS, το οποίο αποσκοπεί στην πίεση της Ισραηλινής κυβέρνησης να αλλάξει τις πολιτικές της κατά των Παλαιστίνιων.
Το μποϊκοτάζ έχει νομικές ρίζες στο διεθνές δίκαιο και, μέσω της Κοινωνίας των Εθνών και των Ηνωμένων Εθνών, αναγνωρίζεται ως νόμιμο μέσο διαμαρτυρίας, προστατευόμενο από διεθνείς συμφωνίες και διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ισραήλ έχει χαρακτηριστεί ως κράτος απαρτχάιντ από κορυφαίες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναδεικνύοντας τη σημασία των μποϊκοτάζ ως μέσο υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
