Ανακαλύψεις σχετικά με τη βρεφική μνήμη και την επίδραση του ιππόκαμπου στον εγκέφαλο. Τα μωρά αρχίζουν να σχηματίζουν αναμνήσεις από την ηλικία των τεσσάρων μηνών, σύμφωνα με νέα μελέτη, υποδηλώνοντας ότι ίσως οι μνήμες της βρεφικής μας ηλικίας είναι ακόμα αποθηκευμένες στον εγκέφαλό μας. Για πολλά χρόνια, οι παιδοψυχολόγοι πίστευαν ότι τα παιδιά δεν μπορούν να σχηματίσουν αναμνήσεις πριν από την ηλικία των 3-4 ετών λόγω της ανεπάρκειας ανάπτυξης του ιππόκαμπου, μιας περιοχής του εγκεφάλου που είναι κρίσιμη για τη μνήμη και τη μάθηση.
Η πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στο *Science* αμφισβητεί αυτή την παραδοχή, επιβεβαιώνοντας προηγούμενα ευρήματα από πειραματόζωα. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη λειτουργική μαγνητική τομογραφία για να παρακολουθήσουν τη δραστηριότητα του ιπποκάμπου στα μωρά, αποδεικνύοντας ότι θυμούνταν εικόνες από την πρώιμη εμπειρία τους. Το πείραμα έδειξε ότι, όσο πιο έντονη ήταν η δραστηριότητα του ιπποκάμπου στην αρχική παρουσίαση των εικόνων, τόσο περισσότερο χρόνο περνούσαν τα παιδιά κοιτάζοντας τις γνωστές εικόνες.
Η αδυναμία να ανακαλέσουμε περιστατικά από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας αναφέρεται ως βρεφική αμνησία, που είναι ένα παράδοξο, αν αναλογιστούμε την πλούσια εκμάθηση που γίνεται σε αυτή τη φάση της ανάπτυξης. Η μελέτη εστιάζει στην επεισοδιακή μνήμη, που είναι η ικανότητα αναγνώρισης γεγονότων και πληροφοριών από την καθημερινότητα. Δεδομένων των περιορισμών που αντιμετωπίζουν τα βρέφη στην παροχή απαντήσεων ή την εκτέλεση οδηγιών, οι ερευνητές ανέπτυξαν μια μέθοδο που είναι φιλική προς τα βρέφη για τη λειτουργική μαγνητική τομογραφία.
Στο πείραμα συμμετείχαν 26 βρέφη ηλικίας από 4 μηνών έως 2 ετών, τα οποία παρακολούθησαν εικόνες προσώπων και αντικειμένων. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα μωρά που εμφάνιζαν μεγαλύτερη δραστηριότητα στον ιππόκαμπο κατά την πρώτη παρουσίαση μιας εικόνας, είχαν περισσότερες πιθανότητες να τη θυμηθούν στην επόμενη παρουσίαση. Το φαινόμενο αυτό ήταν πιο έντονο στα μωρά άνω των 12 μηνών, κάτι που υποδηλώνει ότι η μνήμη τους αρχίζει να λειτουργεί καλύτερα καθώς μεγαλώνουν.
Οι ερευνητές αναζητούν τις εξηγήσεις πίσω από την απώλεια αυτών των αναμνήσεων καθώς μεγαλώνουμε. Ένα πιθανό σενάριο είναι ότι οι πρώτες μας αναμνήσεις δεν αποθηκεύονται στη μακροπρόθεσμη μνήμη και τελικά χάνονται. Αντίθετα, μια άλλη εξήγηση είναι ότι οι αναμνήσεις παραμένουν κρυμμένες στον εγκέφαλο, χωρίς να μπορούμε να τις ανακαλέσουμε.
Αυτές οι ανακαλύψεις προδιαθέτουν νέες συζητήσεις γύρω από τη φύση της μνήμης και την αναγνώριση των εμπειριών μας από την πρώιμη ζωή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
