Αναλύουμε τις θέσεις Χάρις και Τραμπ σχετικά με την εξωτερική πολιτική και τον ρόλο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Ορισμένοι θα περίμεναν ότι το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, το οποίο υποστηρίζει αναφανδόν το Ισραήλ και έχει προκαλέσει πολέμους στη Μέση Ανατολή, θα προσανατολιζόταν σε μια επιθετική εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, οι θέσεις των υποψηφίων σχετικά με το Ιράν αποτυπώνουν μια πιο σύνθετη εικόνα, ιδίως ενόψει των εκλογών. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος και συνυποψήφιος του Ντόναλντ Τραμπ, Τζι Ντέι Βανς, αναγνώρισε το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα αλλά τόνισε ότι «το συμφέρον της Αμερικής μερικές φορές διαφέρει από εκείνο του Ισραήλ».
Ο Βανς προειδοποίησε επίσης ότι η διάσταση συμφερόντων μπορεί να απαιτήσει από τις ΗΠΑ να αποφύγουν μια πολεμική αναμέτρηση με το Ιράν, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν νομίμως επιβλαβές για την αμερικανική οικονομία και στρατηγική.Επιπλέον, η διακήρυξή του ότι η διπλωματία δεν είναι μια βρώμικη λέξη ανοίγει την πόρτα για πιθανές διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη.
Η ανάλυση όλων αυτών δείχνει ότι η πολιτική του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος σχετικά με την εξωτερική πολιτική είναι πιο περίπλοκη από ό,τι φαίνεται και δεν ακολουθεί τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές. Στην αντίπερα όχθη, υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος, όπως ο Φίλιπ Γκόρντον, έχουν επισημανθεί για τις θέσεις τους σε θέματα εθνικής ασφάλειας, γεγονός που συμπληρώνει το αναπτυσσόμενο διπλωματικό τοπίο μεταξύ των δύο κομμάτων.
…Θεωρείται ότι οι νεοσυντηρητικοί που μετανάστευσαν στους Δημοκρατικούς διεκδικούν μια πιο επιθετική προσέγγιση στις διεθνείς σχέσεις, υποδεικνύοντας έτσι τις αντιφάσεις στον πολιτικό χάρτη των ΗΠΑ.
