Αναλύουμε την εμπλοκή των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων προέδρων σε πολέμους και τις πολιτικές επιπτώσεις τους. Η φρασεολογία και η κουλτούρα που αποπνέει ο υποψήφιος Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εμπνέει σε πολλούς μεγαλύτερο φόβο για μια πιο επικίνδυνη και φιλοπόλεμη Αμερική αν εκλεγεί, σε αντίθεση με την μαύρη, γυναίκα και πιο φρέσκια Δημοκρατική, Κάμαλα Χάρις. Ωστόσο, η ιστορία των Αμερικανών προέδρων, τουλάχιστον από το 1900, δείχνει ότι τα φαινόμενα απατούν και ότι οι πόλεμοι ελκυστικοί είναι και σε φαινομενικά συμπαθή πρόσωπα. Τα τελευταία 125 χρόνια, 12 Ρεπουμπλικάνοι πρόεδροι έχουν εμπλακεί 50 φορές σε πολέμους και συγκρούσεις του πλανήτη, ενώ οι Δημοκρατικοί 46 φορές.
Έτσι, μπορεί ο Δημοκρατικός Χάρι Τρούμαν να έστειλε στρατό στην Κορέα το 1950, αλλά ο Ρεπουμπλικάνος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ παρέλαβε τη σκυτάλη. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, όταν εξελέγη ο Αϊζενχάουερ στις 29 Νοεμβρίου 1952, παρόλο που είχε εκτοπίσει τον Τρούμαν με την υπόσχεση να φέρει την τελική νίκη στον πόλεμο, αναζήτησε κατάπαυση του πολέμου μέσω ανακωχής, μην τολμώντας πολεμική κλιμάκωση στο μέτωπο. Τελικά, μια κατάπαυση πυρός συμφωνήθηκε στις 27 Ιουλίου 1953.
Αν και οι Ρεπουμπλικάνοι πρόεδροι να υπερτερούν ελαφρά, οι πρόεδροι με τις περισσότερες αθροισμένες συμμετοχές σε πολέμους, επεμβάσεις και συγκρούσεις προέρχονται από το κόμμα των Δημοκρατικών. Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ο πρόεδρος που επί των ημερών του οι ΗΠΑ ήταν εξαιρετικά απασχολημένες με εκστρατείες και πολέμους. Ειδικά μετά το 1989, κυρίως οι Δημοκρατικοί υιοθέτησαν μια καταστροφική φιλελεύθερη ηγεμονία μετά την ήττα της ΕΣΣΔ, οδηγώντας σε πολιτικές που έφεραν χάος στη Μέση Ανατολή, δηλητηρίασαν τις σχέσεις με τη Ρωσία και μετέτρεψαν την Κίνα σε Γολιάθ.
Σήμερα, στον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορεί να εισέβαλε η Ρωσία σε ξένη χώρα, αλλά η εμπλοκή των Αμερικανών είναι αδιαμφισβήτητη, όπως και η λευκή επιταχή του Λευκού Οίκου στους Ισραηλινούς στον πρόσφατο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Κοντολογίς, μια εκλογή της Κάμαλα Χάρις δεν είναι απαραίτητα καλή για την ειρήνη, καθώς για τα δύο κόμματα, ίσως ισχύουν τα λόγια του Αμερικανού στρατηγού Ρόμπερτ Λη: «Είναι καλό που ο πόλεμος είναι τόσο τρομερός. Διαφορετικά, θα μας άρεσε πάρα πολύ».
