Ως ένα «ιστορικό βήμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση», χαρακτηρίζει την πρόσφατη αποδοχή της πρώτης Οδηγίας για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας από τα κράτη μέλη, η ευρωβουλευτής της ΝΔ και του ΕΛΚ, και εκ νέου υποψήφια στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, Ελίζα Βόζεμπεργκ, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Αισθάνομαι ως προσωπική δικαίωση την υιοθέτηση της εν λόγω Οδηγίας, μετά τους αγώνες που έχω δώσει επί σειρά ετών για το σκοπό αυτό από τη θέση της αντιπροέδρου της αρμόδιας Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», τονίζει, υπογραμμίζοντας ότι παρά το σημαντικό έργο της Επιτροπής και τα βήματα προόδου που έχουν σημειωθεί, «ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε στον αγώνα για την ισότητα είναι ακόμη μακρύς».
Ως παράδειγμα, και προκειμένου να γίνει αντιληπτή η έκταση του προβλήματος, σημειώνει ότι, αυτή τη στιγμή, ο Δείκτης Ισότητας στην ΕΕ, που θεωρείται «ο πιο αξιόπιστος και αντιπροσωπευτικός δείκτης», είναι στο 70%, κάτι που σημαίνει ότι «με μία μέση ετήσια μεταβολή της τάξεως του 1%, θα χρειαστούμε πάνω από 30 χρόνια για να φθάσουμε στο 100%, δηλαδή, για να πετύχουμε την πλήρη ισότητα στην Ευρώπη μεταξύ των δύο φύλων».
Αναφερόμενη στο έργο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, αλλά της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, στις οποίες μετείχε, αφού σημειώνει ότι διακρίνονται για την «πλούσια νομοθετική τους δραστηριότητα», αναφέρεται στο έργο που έχει πραγματοποιηθεί για την αντιμετώπιση του προβλήματος της οδικής ασφάλειας στην Επιτροπή Μεταφορών (ήταν εισηγήτρια της σχετικής έκθεσης του ΕΛΚ) και στον τομέα του τουρισμού, επικεντρώνει, μεταξύ άλλων, στον «αγώνα», όπως λέει, που έδωσε «κατά τη δύσκολη μεταπανδημική περίοδο για την ομαλή επανέναρξη της τουριστικής αγοράς και για την καθιέρωση του πράσινου ψηφιακού πιστοποιητικού, που αποτελούσε προσωπική πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη» και «για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό κλάδο». Σημειώνει επίσης, ότι παράλληλα, «ξεχωριστή έμφαση», έδωσε στα θέματα της ναυτιλίας, «που εύλογα χαρακτηρίζεται μαζί με τον τουρισμό ως βαριά βιομηχανία και πυλώνας ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας».
Στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, η πιο σημαντική στιγμή, όπως λέει, ήταν «όταν, μετά από πολυετείς προσπάθειες, συμφωνήθηκε η νέα νομοθεσία για τη Μετανάστευση και το Άσυλο», καθώς, όπως συμπληρώνει, «είχα την τιμή να συμμετέχω προσωπικά στη διαμόρφωση αυτής της νέας νομοθεσίας ως εισηγήτρια εκ μέρους του ΕΛΚ στον κανονισμό για τη διαχείριση καταστάσεων κρίσεων και ανωτέρας βίας στο μεταναστευτικό». Θεωρεί, δε, «μεγάλη επιτυχία», όπως λέει, «το γεγονός ότι πετύχαμε την υποχρεωτική αλληλεγγύη από όλα τα κράτη μέλη, απέναντι στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η πατρίδα μας».
Σχετικά με την ακρίβεια και την αύξηση του πληθωρισμού, τονίζει ότι «απαιτούνται κοινές απαντήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο», όπως κοινές θα πρέπει να είναι και οι απαντήσεις που απαιτούνται και «στους κρίσιμους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας», καθώς «η επιλογή των ΗΠΑ για σταδιακή στρατηγική απεμπλοκή, καθιστά πρωταρχική ανάγκη την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία», όπως λέει, υπογραμμίζοντας την πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού «για τη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Βόζεμπεργκ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον δημοσιογράφο Χρυσόστομο Μπίκατζικ:
Ερ.: Κυρία Βόζεμπεργκ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τελικά πρόλαβε και πριν ολοκληρώσει τις εργασίες του, στην τελευταία ολομέλεια του Σώματος τον Απρίλιο, έδωσε το πράσινο φως και ενέκρινε την πρώτη ευρωπαϊκή νομοθεσία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία. Ένα βήμα που μπορεί να άργησε, αλλά, ας μου επιτραπεί να πω, φέρει και ελληνική σφραγίδα…
Απ.: Η πρόσφατη αποδοχή της πρώτης Οδηγίας για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας από τα κράτη μέλη αποτελεί ένα ιστορικό βήμα για την ΕΕ. Έπειτα από πολυετείς προσπάθειες έχουμε επιτέλους τη μεγαλύτερη θεσμική κατοχύρωση απέναντι στην πιο ειδεχθή μορφή παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μάλιστα αισθάνομαι ως προσωπική δικαίωση την υιοθέτηση της εν λόγω Οδηγίας, μετά τους αγώνες που έχω δώσει επί σειρά ετών για το σκοπό αυτό από τη θέση της αντιπροέδρου της αρμόδιας Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ερ.: Είστε ευρωβουλευτής από το 2014, παρακολουθείτε και συμμετέχετε ενεργά στις εργασίες στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων ως αντιπρόεδρός της. Πώς κρίνετε το μέχρι σήμερα έργο της Επιτροπής; Τελικά, η ΕΕ επιθυμεί την επίτευξη της πραγματικής ισότητας ή, όσο και αν το διατυμπανίζει, όταν φτάνει η ώρα της δεσμευτικής νομοθεσίας, διστάζει (κυρίως τα κράτη μέλη);
Απ.: Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων επιτελεί σημαντικό έργο, όμως, είναι αλήθεια ότι παρά τα βήματα προόδου που έχουν σημειωθεί, ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε στον αγώνα για την ισότητα είναι ακόμη μακρύς.
Η πολιτική βούληση υφίσταται, όμως, έχουμε να αντιμετωπίσουμε αναχρονιστικά στερεότυπα και προκαταλήψεις, γνωστά ως «φαινόμενο της γυάλινης οροφής», που ήταν και το αντικείμενο Έκθεσής μου, η οποία έγινε δεκτή με συντριπτική πλειοψηφία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Για να γίνει αντιληπτή η έκταση του προβλήματος, αυτή τη στιγμή ο Δείκτης Ισότητας στην ΕΕ, που θεωρείται ο πιο αξιόπιστος και αντιπροσωπευτικός δείκτης, είναι 70%. Αυτό σημαίνει ότι με μία μέση ετήσια μεταβολή της τάξεως του 1%, θα χρειαστούμε πάνω από 30 χρόνια για να φθάσουμε στο 100%, δηλαδή, για να πετύχουμε την πλήρη ισότητα στην Ευρώπη μεταξύ των δύο φύλων.
Ερ.: Συμμετέχετε επίσης ενεργά, ως μέλος, σε δύο Επιτροπές από τις οποίες «περνούν» αποφάσεις που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τη χώρα μας (Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού), αλλά και οι οποίες κατά καιρούς έχουν ενδιαφερθεί ιδιαίτερα για την κατάσταση στην Ελλάδα (Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων). Πώς κρίνεται το μέχρι σήμερα έργο;
Απ.: Οι εν λόγω Επιτροπές ασχολούνται με ζητήματα που άπτονται ελληνικού ενδιαφέροντος και διακρίνονται για την πλούσια νομοθετική τους δραστηριότητα. Στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού, έδωσα έμφαση στο πρόβλημα της οδικής ασφάλειας, που αφορά άμεσα τη χώρα μας και υπήρξα εισηγήτρια της σχετικής έκθεσης για την πολιτική μου ομάδα.
Στον τομέα του τουρισμού έδωσα αγώνα κατά τη δύσκολη μεταπανδημική περίοδο για την ομαλή επανέναρξη της τουριστικής αγοράς και για την καθιέρωση του πράσινου ψηφιακού πιστοποιητικού, που αποτελούσε προσωπική πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Επίσης, εργάστηκα για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό κλάδο.
Παράλληλα, ξεχωριστή έμφαση έδωσα στα θέματα της ναυτιλίας, που εύλογα χαρακτηρίζεται μαζί με τον τουρισμό ως βαριά βιομηχανία και πυλώνας ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας.
Στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, η πιο σημαντική στιγμή ήταν όταν μετά από πολυετείς προσπάθειες συμφωνήθηκε η νέα νομοθεσία για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.
Είχα την τιμή να συμμετέχω προσωπικά στη διαμόρφωση αυτής της νέας νομοθεσίας ως εισηγήτρια εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στον κανονισμό για τη διαχείριση καταστάσεων κρίσεων και ανωτέρας βίας στο μεταναστευτικό. Θεωρώ μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι πετύχαμε την υποχρεωτική αλληλεγγύη από όλα τα κράτη μέλη, απέναντι στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η πατρίδα μας.
Ερ.: Η διεύρυνση της ΕΕ αποτελεί το στοίχημα της επόμενης πενταετίας… Δυτικά Βαλκάνια και τρίτες χώρες αναμένουν τις τελικές αποφάσεις. Πρέπει να προχωρήσει η διεύρυνση και αν ναι προς ποια κατεύθυνση;
Απ.: Με μοναδική εξαίρεση την Κροατία, τα τελευταία χρόνια δεν έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στην ενταξιακή πορεία των υπολοίπων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων.
Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει την ενταξιακή τους προοπτική και μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαδραματίζει ενεργό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση και έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η άτυπη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της ευρωπαϊκής ηγεσίας και των ηγετών των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων πέρυσι τον Αύγουστο στο Μέγαρο Μαξίμου έπειτα από πρόσκληση του Έλληνα πρωθυπουργού. Ήταν μία ακόμη κίνηση που ανέδειξε τον ηγετικό ρόλο που παίζει η Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Όμως αναγκαία και αυτονόητη προϋπόθεση για τη συνέχιση της ενταξιακής πορείας των εν λόγω χωρών στην ευρωπαϊκή οικογένεια και για τη συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτήν την προσπάθεια είναι η απαρέγκλιτη τήρηση από την πλευρά τους των διεθνών συμφωνιών και ο πλήρης σεβασμός των αρχών της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της χρηστής διακυβέρνησης και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Ερ.: Ακρίβεια, άμυνα και ασφάλεια, είναι επίσης θέματα που θα απασχολήσουν την επόμενη σύνθεση του ΕΚ και γενικότερα όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Ποια πρέπει να είναι η απάντηση (της ΕΕ), ώστε ο Ευρωπαίος πολίτης να μην πέφτει θύμα της αισχροκέρδειας, αλλά και να νιώσει ασφαλής σε μία συνεχώς μεταβαλλόμενη παγκόσμια πραγματικότητα;
Απ.: Η εκτόξευση του πληθωρισμού σε όλη την Ευρώπη δοκιμάζει τις αντοχές των νοικοκυριών. Εκτός από τα μέτρα που λαμβάνουν οι εθνικές κυβερνήσεις, απαιτούνται κοινές απαντήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε αυτό το πλαίσιο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέχεια μιας σειράς σημαντικών πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει στην Ευρώπη, έστειλε επιστολή στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταγγέλλοντας τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που χρησιμοποιούν πολυεθνικές εταιρείες, εξαιτίας των οποίων σε συγκεκριμένα κράτη μέλη τα ίδια προϊόντα πωλούνται ακριβότερα.
Με ανάλογο πνεύμα κοινές απαντήσεις απαιτούνται και στους κρίσιμους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας. Η επιλογή των ΗΠΑ για σταδιακή στρατηγική απεμπλοκή, καθιστά πρωταρχική ανάγκη την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία.
Απέναντι και σε αυτήν τη μεγάλη πρόκληση, ήταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός αυτός που ανέλαβε δράση, προτείνοντας τη δημιουργία ενός κοινού ταμείου για τη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Ερ.: Και μία τελευταία ερώτηση που θέτουν κυρίως οι νέοι: «Γιατί να πάω να ψηφίσω;» Και, συχνά, η ίδια ερώτηση συμπληρώνεται από άλλους, με το εξής επιχείρημα: «Γιατί να πάω να ψηφίσω, όταν ακόμη και όλοι 21 Έλληνες ευρωβουλευτές να ταχθούν υπέρ μιας θέσης, δεν μπορούν να την ανατρέψουν σε σύνολο 720 ευρωβουλευτών;»
Απ.: Την επόμενη πενταετία στην Ευρώπη θα ληφθούν σημαντικές αποφάσεις που θα επηρεάσουν τις ζωές όλων μας και θα κρίνουν τις προοπτικές της Ενωμένης Ευρώπης. Υπό το πρίσμα αυτό οι νέοι είναι οι πρώτοι που πρέπει να πάνε στις κάλπες, γιατί αυτοί είναι το μέλλον της Ευρώπης.
Οι ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν στις 9 Ιουνίου θα κληθούν να διαχειριστούν μεγάλες προκλήσεις για την Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως η κοινή αμυντική πολιτική, η πολιτική συνοχής, η πράσινη μετάβαση, η κλιματική αλλαγή, η νέα κοινή αγροτική πολιτική και η τεχνητή νοημοσύνη.
Είναι προφανές ότι, για όλα αυτά τα ζητήματα, οι ευρωβουλευτές κανενός κράτους μέλους δεν μπορούν να περάσουν μία θέση μόνοι τους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του απολύτως θεμιτού lobbying, στο πλαίσιο του οποίου οι Έλληνες ευρωβουλευτές θα στηρίξουμε τη θέση ενός άλλου κράτους μέλους, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τη στήριξη των δικών του ευρωβουλευτών σε μία δική μας εθνική υπόθεση.
