Αναδρομή στην ελληνική επανάσταση και τις κοινωνικοπολιτικές σχέσεις εξουσίας. Με την ευκαιρία του αυριανού εορτασμού της εθνικής επετείου, παρουσιάζεται ένα κείμενο που συμβάλλει στην εις βάθος κατανόηση των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν στον ελλαδικό χώρο, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Ο διακεκριμένος ιστορικός, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, Βασίλης Κρεμμυδάς, αναλύει τις εξουσιαστικές σχέσεις στην υπόδουλη ελληνική κοινωνία και προσφέρει μια λογική ερμηνεία για το πώς οι Έλληνες οδηγήθηκαν στους εμφυλίους πολέμους, καθώς και στη δολοφονία του Καποδίστρια.
Το έργο του Κρεμμυδά, με τίτλο Ταξική δομή και σχέσεις εξουσίας, δημοσιεύθηκε πριν από σαράντα χρόνια στην εφημερίδα Το Βήμα. Η εθνική επέτειος είναι μια ευκαιρία για εθνικό φρονηματισμό και για προβληματισμό. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα αυτών των εκδηλώσεων εξαρτάται από το επίπεδο γνώσης που διαθέτουμε για τα ιστορικά γεγονότα που εορτάζουμε. Δυστυχώς, γνωρίζουμε ελάχιστα για την ουσία της Επανάστασης του 1821.
Η ιστορία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη, και η επιλογή της ιστορικής ύλης για κατανάλωση συνδέεται άρρηκτα με κοινωνικές και πολιτικές επιλογές. Η ανάλυση των σχέσεων εξουσίας κατά τη διάρκεια της Επανάστασης απαιτεί διερεύνηση της πραγματικότητας που είχε διαμορφωθεί στην προεπαναστατική ελληνική κοινωνία, καθώς και των προοπτικών που παρουσίαζαν αυτές οι σχέσεις.
Η αναφορά του Κρεμμυδά στον σχηματισμό και την εξέλιξη της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία παρουσίασε εξουσιαστικές τάσεις σε τοπικό επίπεδο, καταδεικνύει τις σημαντικές μεταβολές στον κοινωνικό σχηματισμό του υπόδουλου ελληνισμού. Καθώς πλησιάζει η αρχή της Επανάστασης, οι εξουσιαστικές αντιθέσεις οξύνονται και οδηγούν σε συγκρούσεις που αναδεικνύουν την αστική τάξη ως κεντρικό παράγοντα στον Αγώνα.
Καθώς οι εμφύλιοι πόλεμοι κλιμακώνονται, οι παραδοσιακές εξουσιαστικές ομάδες επιδιώκουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, ενώ οι νέες δυναμικές που αναδεικνύονται δημιουργούν σύνθετες κοινωνικές συμμαχίες. Η διαρκής σύγκρουση για την εξουσία αποδεικνύει ότι η εγκαθίδρυση ενός νέου εξουσιαστικού σχήματος απαιτεί συνεχείς αναδιαρθρώσεις και προσαρμογές στις αλλαγές της κοινωνικής πραγματικότητας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
