Ανακαλύψτε τη ζωή και τη συμβολή του Εμμανουήλ Ξάνθου στην ελληνική επανάσταση μέσω της Φιλικής Εταιρείας. Ήταν 28 Νοεμβρίου του 1852 όταν πέθανε, στην Αθήνα, ο Εμμανουήλ Ξάνθος. Καταγόταν από την Πάτμο και ανέπτυξε εμπορική δραστηριότητα στην Οδησσό. Ο θάνατός του μέσα σε μεγάλη φτώχεια ήταν σε πλήρη αναντιστοιχία με τα όσα προσέφερε στον ελληνισμό ως ένας εκ των τριών ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας.
Η Φιλική Εταιρεία, η μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε με στόχο την προετοιμασία του αγώνα για την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό, απέκτησε, με τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες του Ξάνθου, του Σκουφά και του Τσακάλωφ, ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο δίκτυο μελών. Γράφει στο ΒΗΜΑ της 25ης Οκτωβρίου 1964 ο λογοτέχνης, μέλος της Γενιάς του ’30, Γιώργος Θεοτοκάς.
Ο Ξάνθος, απλός και γεμάτος όραμα, συνέβαλε καθοριστικά στην εύρεση του προσώπου εκείνου που θα ηγείτο της ελληνικής επανάστασης. Έτσι περιγράφει τον Εμμανουήλ Ξάνθο ο Γιώργος Θεοτοκάς, ενώ ο Λεωνίδας Ζενάκος, με κείμενό του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της 20ης Μαρτίου 1970, φωτίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ξάνθου στην εύρεση του ηγέτη.
Ο Ξάνθος ήταν συνδεδεμένος με τον Ιωάννη Καποδίστρια και τελικά, μεταβίβασε τις ελπίδες των Φιλικών στον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Σε διάλογο των δύο ανδρών στην Πετρούπολη, ο Ξάνθος εκφράζει την επιτακτική ανάγκη για ελευθερία και ηγεσία, τονίζοντας πως “για τους Έλληνες είναι αδύνατον να παραμείνουν τυραννούμενοι.”
