Ένα μανιφέστο κατά της κυριαρχίας της ασφάλειας

Ένα μανιφέστο κατά της κυριαρχίας της ασφάλειας

Ανακαλύψτε το Μανιφέστο κατά της ασφάλειας και τη νέα προσέγγιση για την κοινωνική οργάνωση και αλληλεγγύη. Ο αριθμός των όρων που σχετίζονται με την έννοια της ασφάλειας έχει πολλαπλασιαστεί, περιλαμβάνοντας όρους όπως η διατροφική, η βιοασφάλεια και η ενεργειακή ασφάλεια. Αυτοί οι όροι αποτυπώνουν πόσο κεντρική έχει γίνει η έννοια της ασφάλειας στη ζωή μας. Αν και συχνά πιστεύουμε ότι η υπερβολική επίκληση του φόβου αφορά κυρίως τη δεξιά και ακροδεξιά ρητορική, είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι και οι εκφραστές του καταργητισμού προτείνουν μια δημοκρατική εκδοχή ασφάλειας.

Το Μανιφέστο για την κατάργηση της ασφάλειας, που πρόσφατα μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Γιώργο Παπανικολάου και επιμελήθηκε από τον Στάθη Παπασταθόπουλο, αποκαλύπτει την ανάγκη κριτικής εξέτασης της έννοιας της ασφάλειας. Οι ερευνητές και ακτιβιστές της Antisecurity Collective επισημαίνουν ότι πρέπει να αναλογιστούμε την ίδια την έννοια της ασφάλειας και όχι μόνο τις πολιτικές που την υποστηρίζουν.

Καθώς η ασφάλεια έχει επηρεάσει τη ρητορική των πολιτικών μας μορφών από την εποχή της νεωτερικότητας, είναι ζωτικής σημασίας να αναλογιστούμε τη φύση της και πώς μας αποξενώνει από τις κοινωνικές λύσεις. Οι συγγραφείς του Μανιφέστου υποστηρίζουν ότι η ανάγκη για ασφάλεια έχει γίνει νευρωτική, δημιουργώντας υποκείμενα που αδυνατούν να προσεγγίσουν τα κοινά μέσω της αλληλεγγύης.

Η αποδοχή αυτής της έννοιας συχνά συνδέεται με τη βίαιη επιβολή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και με τον τρόπο που η κοινωνία κατατάσσει τους ανθρώπους, εντείνοντας τις ανισότητες και τις διακρίσεις. Ο Παγκόσμιος Βορράς χρησιμοποιεί την ασφάλεια για να ελέγχει τη ροή των μεταναστών, αναπαράγοντας τους φόβους μέσω αυστηρών πολιτικών που συχνά οδηγούν σε ανθρωπιστικές κρίσεις.

Η αναγκαιότητα για μια νέα κοινωνική οργάνωση που θα αναδείξει την αλληλεγγύη και τις κοινοτικές πρακτικές είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Στο Μανιφέστο, προτείνεται ότι η ανοικοδόμηση των κοινών σημαίνει την εξάλειψη της διάκρισης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αναζητώντας έναν νέο τρόπο ύπαρξης στην κοινωνία. Η κοινωνία θα πρέπει να στοχεύει σε αποεμπορευματοποιημένες δομές πρόσβασης σε βασικές ανάγκες και υπηρεσίες, με επίκεντρο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινή μας ανθρωπιά.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play