Επιστήμη: Η άγνωστη αμνησία από την προσχολική μας ηλικία

Επιστήμη: Η άγνωστη αμνησία από την προσχολική μας ηλικία

Ανακαλύψτε την επιστήμη πίσω από την παιδική αμνησία και την επιρροή των πρώιμων αναμνήσεων. Οι άνθρωποι πορεύονται στη ζωή τους βιώνοντας μια διαρκή απώλεια των αναμνήσεων που σχηματίστηκαν κατά τη βρεφική και προσχολική ηλικία, σα να μην συνέβη απολύτως τίποτα. Το φαινόμενο της παιδικής αμνησίας αναδύεται από ένα σύνολο παραγόντων, επηρεάζοντας τις αναμνήσεις μας. Οι περισσότεροι ενήλικες δεν θυμούνται γεγονότα που συνέβησαν πριν από την ηλικία των δύο έως τριών ετών, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Qi Wang από το Πανεπιστήμιο Cornell. Η πλειονότητα των παιδικών αναμνήσεων είναι αποσπασματική μέχρι περίπου την ηλικία των επτά ετών.

Μέχρι πρόσφατα, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι νεαροί εγκέφαλοι δεν ήταν αρκετά ανεπτυγμένοι για να σχηματίσουν μόνιμες αναμνήσεις. Ωστόσο, μελέτες της δεκαετίας του 1980 αποκάλυψαν ότι νήπια μόλις δύο ετών είναι ικανά να δημιουργούν μνήμες και να ανακαλούν λεπτομέρειες γεγονότων από μήνες νωρίτερα. Η παιδική αμνησία, σύμφωνα με την καθηγήτρια Cristina Alberini, οφείλεται στην ανάπτυξη του ιππόκαμπου και την έλλειψη πρόσβασης στις πρώιμες αναμνήσεις.

Η έρευνα υποδεικνύει ότι οι αναμνήσεις που σχηματίζονται κατά την παιδική αμνησία παραμένουν αποθηκευμένες στον εγκέφαλο έως την ενηλικίωση, ακόμα και αν δεν ανακαλούνται συνειδητά. Αυτή η διαδικασία αναγνώρισης και αποθήκευσης σχετίζεται με τον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι κρίσιμη για τη μακροχρόνια μνήμη.

Η επιρροή της κουλτούρας, των γονικών αλληλεπιδράσεων και των εμπειριών στη διαμόρφωση των αναμνήσεων είναι επίσης καθοριστική. Ειδικότερα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με πλουσιότερα αφηγηματικά περιβάλλοντα τείνουν να ανακαλούν νωρίτερα τις πρώτες τους αναμνήσεις.

Καθώς οι ψυχολόγοι συνεχίζουν να διερευνούν τη σύνθετη φύση της παιδικής μνήμης, προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της προσαρμοστικότητας της αμνησίας και τη σημασία των πρώιμων αναμνήσεων για την ενήλικη ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, η ιδέα ότι οι πρώιμες, μη ανακληθείσες αναμνήσεις ενδέχεται να λειτουργούν ως θεμέλια για μελλοντικές αναμνήσεις παραμένει επίκαιρη και αμφιλεγόμενη.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play