Αναλύουμε τις επιπτώσεις της διεύρυνσης της ΕΕ στον προϋπολογισμό και την οικονομία των υφιστάμενων μελών. Από την ίδρυσή της, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποστεί έξι διαδοχικές διευρύνσεις, με τη μεγαλύτερη να συμβαίνει την 1η Μαΐου 2004, όταν δέκα νέα κράτη εντάχθηκαν στην ένωση. Αυτή τη στιγμή, οι διαπραγματεύσεις για περαιτέρω διεύρυνση είναι σε εξέλιξη, μια διαδικασία που συχνά αναφέρεται ως ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Για να ενταχθεί ένα κράτος στην ΕΕ, πρέπει να πληροί οικονομικούς και πολιτικούς όρους, γνωστούς ως κριτήρια της Κοπεγχάγης , που προϋποθέτουν δημοκρατικές κυβερνήσεις και κράτος δικαίου.
Η ενδεχόμενη διεύρυνση της ΕΕ, που θα περιλαμβάνει ανατολικά (Γεωργία, Μολδαβία και Ουκρανία) και δυτικά βαλκανικά κράτη (Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο, Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο και Σερβία), μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στον προϋπολογισμό του μπλοκ.
Μελέτη του Ινστιτούτου Bruegel ποσοτικοποιεί τις πιθανές περικοπές στον προϋπολογισμό ορισμένων κρατών-μελών εάν ενταχθούν και τα εννέα υποψήφια κράτη, και καταρρίπτει τους μύθους περί υπερβολικής επιβάρυνσης. Συγκεκριμένα, χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία αναμένεται να υποστούν τις μεγαλύτερες περικοπές στη χρηματοδότησή τους, με την Ιταλία και την Ισπανία να χάνουν σχεδόν 9 δισεκατομμύρια ευρώ η καθεμία.
Συνολικά, αν η ΕΕ επεκταθεί σε 36 κράτη, ο προϋπολογισμός της θα μπορούσε να αυξηθεί από 1.211 δισ. ευρώ σε 1.356 δισ. ευρώ, παράλληλα με μια ανακατάταξη των περιφερειακών επιδοτήσεων. Οι δαπάνες για τη συνοχή θα μειωθούν, ωστόσο οι νέες χώρες θα λάβουν σημαντική χρηματοδότηση, επιδρώντας στην οικονομία του μπλοκ.
Σύμφωνα με το Bruegel, η διεύρυνση θα προσφέρει οικονομικά οφέλη στα υπάρχοντα μέλη, ιδιαίτερα μέσω των εξαγωγών και των άμεσων ξένων επενδύσεων. Αυτή η νέα πραγματικότητα μπορεί να ενισχύσει τις επιχειρήσεις σε όλη την ΕΕ, ενώ τα νέα κράτη μέλη ενδέχεται να προσφέρουν επιπλέον εργατικό δυναμικό στις χώρες που πλήττονται από ελλείψεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
