Εξετάζοντας την στρατιωτική στήριξη της ΕΕ, αναλύουμε εάν αυτή είναι απαραίτητη ή μιλιταριστική. Η διαμόρφωση μιας πειστικής και αξιόπιστης εξωτερικής πολιτικής απαιτεί την έμπρακτη απόδειξη της ετοιμότητας για στρατιωτική δράση όταν άλλες επιλογές αποτυγχάνουν. Αυτή η άποψη εκφράστηκε 24 χρόνια πριν από κέντρα λήψης αποφάσεων της ΕΕ, υπογραμμίζοντας τη στρατηγική προτεραιότητα που έχει η στρατιωτική ισχύς.
Οι απόψεις αυτές, εκφρασμένες από τον Γερμανό χριστιανοδημοκράτη Elmar Brok στην έκθεση του, δείχνουν τη συνεχιζόμενη αποδοχή μιλιταριστικών προσεγγίσεων εντός της ΕΕ, καθώς οι στρατηγικές που διατυπώνονται σήμερα μοιάζουν με ειρηνικές προτάσεις σε σύγκριση με τις πράξεις που αποδεικνύουν την αμυντική ενίσχυση. Στη σημερινή συγκυρία, η ΕΕ φαίνεται να υιοθετεί μια στρατιωτικοποίηση που, κατά τον Υπουργό Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, προγραμματίζεται να επεκταθεί με την αποστολή στρατιωτών στην Ουκρανία.
Η Γερμανία σχεδιάζει να αυξήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της στις 230.000, αποδεικνύοντας τη δέσμευσή της στη στρατηγική αμυντικής ενίσχυσης μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ, εν τω μεταξύ, διαπραγματεύονται τη δυνατότητα αύξησης των αμυντικών δαπανών στο 3% του ΑΕΠ, θέτοντας τη στρατηγική της ΕΕ σε μια κρίσιμη καμπή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
