Αναλύσεις για την τουρκική επιρροή και στρατηγική στη Συρία, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις και διεθνείς σχέσεις. Όταν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν επισκέφθηκε τη Δαμασκό, προκειμένου να οικοδομήσει σχέσεις με τον τζιχαντιστή ηγέτη της Συρίας, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Τουρκία φαίνεται να είναι η μεγάλη κερδισμένη από την πτώση του καθεστώτος Μπααθ. Ωστόσο, υπάρχουν φωνές που προειδοποιούν να μην υπερεκτιμούμε τα πλεονεκτήματα της Τουρκίας στη νέα συριακή πραγματικότητα. Ο Στίβεν Κουκ, ανώτερος συνεργάτης στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, καταδεικνύει ότι η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.
Η Τουρκία δεν ήθελε την πτώση του Άσαντ, αλλά ήθελε να τον πιέσει για διαπραγματεύσεις. Μετά την πτώση του συριακού στρατού, οι Τούρκοι αναθεώρησαν την πολιτική τους, υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος του Άσαντ ήταν πάντα το σχέδιό τους. Επιπλέον, η συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η Τουρκία έχει τη δύναμη που νομίζει. Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι επιλογές του τζιχαντιστή ηγέτη Αμπού Μοχάμαντ αλ Τζολάνι έχουν διευρυνθεί σημαντικά.
Η πολιτιστική συγγένεια της Τουρκίας με τους Άραβες είναι περισσότερο μύθος παρά πραγματικότητα. Ο Κουκ αναφέρει ότι οι τουρκικές προσπάθειες να αναδείξουν αυτή τη συγγένεια απέχουν από το να είναι πειστικές και οι αραβικές χώρες έχουν πλέον προσεγγίσει τη Συρία, κάτι που υπογραμμίζει την αδυναμία της Άγκυρας στην περιοχή. Ο αναλυτής προειδοποιεί ότι η υποτιθέμενη ισχύς της Τουρκίας στην περιοχή ενδέχεται να μην είναι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται.
Η Τουρκία διατηρεί σημαντική επιρροή στη Συρία παρά τις προκλήσεις. Αν και η Άγκυρα αντιμετωπίζει προκλήσεις, παραμένει ισχυρή λόγω των στρατηγικών συμφερόντων που διαθέτει και του μεγέθους της χώρας, γεγονός που δεν επιτρέπει σε άλλες χώρες να παρέμβουν με την ίδια τόλμη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
