Ανακαλύψτε το έργο του Φερνάν Μπροντέλ που συνδυάζει το πάθος και τη γνώση της μεσογειακής ιστορίας. Λέγοντας κανείς πως θα μιλήσει για την πιστή εικόνα είναι σαν να δηλώνει πως θα μιλήσει για το τι ζει και τι χάνεται. Αυτό δεν συνέβη σε μια διαδοχή παρελθόντων, αλλά σε μια διαδοχή παρόντων. Στην ιστορία το «Αυτό-που-συμβαίνει» είναι το πρωταρχικό. Η σύλληψη του παρόντος, τόσο προβληματική εξάλλου, είναι το κύριο μέλημά της. Διότι, την ώρα που επικεντρώνει το ενδιαφέρον της πάνω σε ένα ιστορικό γεγονός, τη Χ στιγμή την καθιστά παρόν.
Συχνά, η ανάγκη για ιστορία, για ιστοριογραφία, συνδέεται με περιόδους καταστροφών. Ο Μπροντέλ συνέταξε τη «Μεσόγειό» του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας αιχμάλωτος πολέμου γράφει την ιστορία ενός κόσμου που συνεχίζει να ακτινοβολεί ακόμη και αφού έχει εκπέσει, την ιστορία: αυτό που χάνεται ενώ συνεχίζει να ζει. Η Μεσόγειος δεν είναι μόνο θάλασσα, είναι και τόπος. Η θάλασσα είναι παρουσία, είναι το πρόσωπο, ο ήρωας του έργου.
Ο Μπροντέλ προσέφερε την ανάδυση της μακράς διάρκειας —την κατασκευή μιας εικόνας της οποίας η αρχή βρίσκεται στο κέντρο της. Θέλησε κυρίως να εξηγήσει με το να δει και να περιγράψει, να διηγηθεί. Έτσι μπόρεσε να δημιουργήσει ένα έργο όπου χτίζει μια όλο και μεγαλύτερη εικόνα του αντικειμένου της έρευνάς του, μια εικόνα που όσο αυξάνεται τόσο περισσότερο αποκτούν σημασία τα σημεία της. Αυτή ίσως είναι η χειρονομία της ιστοριογραφίας: να προχωρεί στο σκοτάδι με το χέρι προτεταμένο. Εδώ αναδύεται η εικόνα του πάθους και του μάθους του τόπου, η ανάπτυξη του αισθήματος του ομιλούντος.
Η διαχείριση του έργου του Μπροντέλ προβάλλει την ανάγκη να μεταφραστεί το μήνυμα αυτού του πολύπλοκου λόγου, να συλληφθεί η σωστή ανάσα και ο ρυθμός που θα προωθήσει τη γλωσσική προσέγγιση αυτού του σπουδαίου έργου. Ο Μπροντέλ στην «Μεσόγειο» είναι συγγραφέας ανάσας.
Η πολιτιστική κληρονομιά του Φερνάν Μπροντέλ σημειώνει τη μεταμόρφωση της ιστορικής σκέψης και υπογραμμίζει τη σημασία της μεσογειακής ιστορίας, αποκαλύπτοντας τις διάφορες πτυχές μιας σύνθετης εποχής.
