Αναδρομή στη ζωή και το έργο του Γεωργίου Παπανδρέου, μιας εμβληματικής προσωπικότητας της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Αρχικά, αναγνώστη, οφείλω να εκφράσω την απορία μου για το πώς καταφέρνεις να είσαι αναγνώστης του αρθρογράφου της πρωινής εφημερίδας και ταυτόχρονα δικός μου! Αυτή η μάλλον παράξενη διαπίστωση προήλθε από το περιεχόμενο του φακέλου που μου έστειλες, και η ερμηνεία που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι σίγουρα διαβάζεις τον έναν από περιέργεια και τον άλλον από θαυμασμό. Είναι προφανές ότι ο θαυμασμός ανήκει στον αρθρογράφο, ενώ εγώ είμαι μόνο το αντικείμενο της περιέργειας. Δεν έχω παράπονο.
Ας προχωρήσουμε στο κύριο θέμα. Μου στέλνεις, αγαπητέ φίλε, το απόσπασμα ενός άρθρου όπου ο αρθρογράφος θυμάται με νοσταλγία τον Γεώργιο Παπανδρέου. Όχι μόνο τον θυμάται νοσταλγικά αλλά και τον προβάλλει ως πρότυπο αντικομμουνιστή απέναντι στον κ. Καραμανλή, ο οποίος ενομιμοποίησε το κομμουνιστικό κόμμα, την ώρα που ο Γεώργιος Παπανδρέου αρνήθηκε κατηγορηματικά να το πράξει. Αυτή η στάση οφείλεται στο ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου υπήρξε γνήσιος αντικομμουνιστής. Ο αρθρογράφος παραθέτει ενδεικτικές δηλώσεις του Παπανδρέου, οι οποίες αποδεικνύουν τη στήριξή του στον αντικομμουνισμό και την απόρριψη της νομιμοποίησης του ΚΚΕ.
Πέρα από αυτά, δημοσιεύεται και μια εμπιστευτική εγκύκλιος του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου δηλώνει ότι «ο κομμουνισμός είναι εχθρός του έθνους και της Δημοκρατίας». Ο στόχος του αρθρογράφου είναι να αποδείξει ότι ο Παπανδρέου ήταν ένας αληθινά εθνικόφρων πολιτικός και αντιφρονούντας στον κομμουνισμό. Ωστόσο, το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί ο αρθρογράφος, προερχόμενος από μια παράταξη που επικρίνει τον Γεώργιο Παπανδρέου, αναφέρει τώρα τις θετικές του θέσεις.
Η αντίθεση μεταξύ της δημόσιας εικόνας του Γεωργίου Παπανδρέου και της πρόσφατης αναγνώρισης του ως αντικομμουνιστή πολιτικού υπογραμμίζει τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής του. Ο Παπανδρέου, ο οποίος κατηγορείτο ως υποστηρικτής του κομμουνισμού, τώρα προβάλλεται ως σύμβολο της εθνικής ενότητας.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός ως «Γέρος της Δημοκρατίας», γεννήθηκε στο Καλέντζι Αχαΐας το 1888 και υπηρέτησε ως πρωθυπουργός σε κομβικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας, αποτυπώνοντας τη δυναμική του στο πολιτικό σκηνικό μέχρι τον θάνατό του το 1968.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
