Ανακαλύψτε τη ζωή και το έργο του Γεβγκένι Γεφτουσένκο, ενός σπουδαίου Ρώσου ποιητή και διανοούμενου. Σε ένα μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 1981 στη Σοβιετική Ένωση, δύο νέοι συζητούν για την ποίηση, αναφερόμενοι σε διάφορους Ρώσους λογοτέχνες. Ένας εξ αυτών αναρωτιέται: «Τι πιστεύεις για τον Γεβγκένι Γεφτουσένκο;» και η απάντηση που ακολουθεί, «Έχει ήδη περάσει», υποδηλώνει την προαναγγελθείσα σημασία του ποιητή. Αν και φαινομενικά πρόκειται για μια ανούσια συνομιλία, στην πραγματικότητα το μυθιστόρημα είναι του ίδιου του Γεφτουσένκο.
Babi Yar
Τα ποιήματα του Γεβγκένι Γεφτουσένκο, που απαγγέλλονταν με δυναμικές κινήσεις μπροστά σε χιλιάδες ενθουσιώδεις θαυμαστές, αποτύπωναν τα μπερδεμένα συναισθήματα των νέων της Ρωσίας στη διάρκεια των τεταμένων ετών μετά το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν το 1953. Το 1956, η δημοσίευση του Zima Junction τον έκανε διάσημο, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις και ενόχληση στον Τύπο. Αν και το ποίημα δεν είχε ανοιχτά αντισοβιετικό περιεχόμενο, άγγιζε ευαίσθητα θέματα που οι σοβιετικοί συγγραφείς είχαν αποφύγει. Το Babi Yar, που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 60, ήταν το αποτέλεσμα της επίσκεψης του ποιητή σε μια τοποθεσία κοντά στο Κίεβο, όπου είχαν διαπραχθεί μαζικές σφαγές. Η ολόψυχη ταύτιση του ποιητή με τα θύματα έκανε το έργο ένα ισχυρό καλέσμα κατά του αντισημιτισμού.
Ο Γεβγκένι Γεφτουσένκο, με την επιρροή του, έγινε γνωστός εκτός της Ρωσίας και το 1962 εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. Οι δημόσιες αναγνώσεις του στη Δύση είχαν εντυπωσιακή συμμετοχή, με αποτέλεσμα οι μεταφράσεις του να γίνουν τα πιο εμπορικά βιβλία ξένης ποίησης.
Στη Δύση
Το 1963 αποτέλεσε κομβικό σημείο για τη σοβιετική λογοτεχνία, καθώς οι αρχές επιχείρησαν να περιορίσουν την ποικιλία απόψεων που εκπροσωπούσαν οι καλλιτέχνες. Στο Παρίσι, το έργο του «A Precocious Autobiography» δημοσιεύτηκε στο περιοδικό L’Express και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Ο Γεβγκένι Γεφτουσένκο μίλησε για την αγάπη του προς τη γη και τη λογοτεχνία, αντλώντας στοιχεία από την παιδική του ηλικία και τις επιρροές του. Η αυτοβιογραφία του, αγγίζοντας ευαίσθητα θέματα, ρίσκαρε να θεωρηθεί προδοσία.
Η δημόσια εικόνα του Γεβγκένι Γεφτουσένκο υπήρξε πολύπλευρη, συχνά διφορούμενη. Οι αναλυτές της σοβιετικής λογοτεχνίας τον χαρακτήρισαν υποστηρικτή του καθεστώτος, ωστόσο αυτός αντιτάχθηκε στη σοβιετική κληρονομιά του Στάλιν, επηρεασμένος από τις προσωπικές του τραγωδίες. Συμμετείχε ενεργά στην υπεράσπιση καταπιεσμένων φωνών και κατήγγειλε τις σοβιετικές επεμβάσεις στην Τσεχοσλοβακία και το Αφγανιστάν. Στοχαστικά σημείωσε: «Δεν έκανα τίποτε περισσότερο από το να γράφω, ποτέ δεν κατήγγειλα – δεν παρέλειψα τίποτε από όσα είχα σκεφτεί.»
Πηγή περιεχομένου: in.gr
