Η ταινία Barbie διερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την αναζήτηση ταυτότητας στον πραγματικό κόσμο. Η πρόσφατη επιτυχία της ταινίας με την Μάργκοτ Ρόμπι στον ρόλο της κλασικής Barbie και τον Ράιαν Γκόσλινγκ ως Ken, σε σκηνοθεσία της Γκρέτα Γκέργουιγκ, φέρνει στο προσκήνιο τις υπαρξιακές ανησυχίες της κούκλας. Η Barbie βιώνει μια σειρά από δυσλειτουργίες, αμφισβητώντας την ταυτότητά της και αναζητώντας βοήθεια στον πραγματικό κόσμο. Στην αναζήτησή της, ο Ken την ακολουθεί, εξερευνώντας έννοιες όπως η πατριαρχία και την επίδρασή της στην κοινωνία τους.
Η κεντρική θεματολογία της ταινίας, που προβάλλεται τώρα στο Netflix, εστιάζει στην εσωτερική πάλη της Barbie ανάμεσα στην επιθυμία της για τελειότητα και στην συνειδητοποίηση της ανθρώπινης φύσης. Η Γκέργουιγκ τονίζει ότι η ιστορία της Barbie απεικονίζει το ταξίδι από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, αλλά δεν αφορά μόνο την ενηλικίωση.
Προς το τέλος της ταινίας, η Barbie οργανώνει τις άλλες κούκλες για να αντισταθούν στις προκλήσεις που προέρχονται από την πατριαρχία που εισήγαγε ο Ken. Ωστόσο, η Barbie δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν έχει ερωτικά συναισθήματα για τον Ken, δημιουργώντας μια δραματική στιγμή στην αφήγηση.
Η ταινία αναδεικνύει τις προκλήσεις του να είναι κανείς άνθρωπος, καθώς η Ruth Handler, η δημιουργός της Barbie, λειτουργεί ως καθοδηγητής για την κούκλα. Η Ruth αναγνωρίζει ότι το να είσαι άνθρωπος μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά είναι και απαραίτητο για την αυτογνωσία.
Καθώς η Barbie αποφασίζει να ξεκινήσει μια νέα ζωή στον πραγματικό κόσμο, κλείνει ο κύκ της και εγκαταλείπει την κούκλα της, επιλέγοντας μια νέα ύπαρξη. Στην τελευταία σκηνή, η επικοινωνία της με τη Ruth συμβολίζει την αποδοχή των ανθρώπινων αδυναμιών και την αποδοχή της πραγματικότητας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
