Εξερεύνηση της πιθανότητας οικονομικής δικαιοσύνης το 2025 μέσω παγκόσμιας συνεργασίας. Τον Ιούλιο του 2024, η διεθνής κοινότητα θα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τις αδικίες στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, μια κατάσταση που έχει τις ρίζες της από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έχει αφήσει τις πιο ευάλωτες χώρες εκτεθειμένες στους δανειστές. Σύμφωνα με το Nature, το 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιστοιχούσαν στο 40% των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που δαπανήθηκαν παγκοσμίως για υπηρεσίες υγείας, ενώ οι 75 φτωχότερες χώρες περιορίζονταν στο 4%.
Ένα κύριο εμπόδιο στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) του ΟΗΕ είναι το σύστημα διεθνούς δανεισμού, το οποίο επιβάλλει όρους σε ευάλωτες χώρες χωρίς εποπτεία. Χώρες που οφείλουν σημαντικά ποσά υποχρεώνονται να δίνουν προτεραιότητα στην αποπληρωμή των χρεών τους, αφήνοντας τις δημόσιες δαπάνες σε δεύτερη μοίρα.
Τον Ιούνιο του 2024, στη Σεβίλη, οι επικεφαλής των μεγαλύτερων οικονομικών ιδρυμάτων θα συγκεντρωθούν για να συζητήσουν τη χρηματοδότηση των SDG. Όπως αναφέρει το Nature, η χρηματοδότηση αυτή δεν φτάνει τις ανάγκες των χωρών, και αυτό πρέπει να αλλάξει. Η αρχιτεκτονική του σημερινού συστήματος χρονολογείται από το Νομισματικό και Οικονομικό Συνέδριο του 1944 στο Μπρέτον Γουντς, όπου δημιουργήθηκαν οι Παγκόσμια Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με τις ΗΠΑ να διαδραματίζουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Η Κίνα, ως σημαντικός πιστωτής, προσφέρει χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους, ανεξάρτητα από την Παγκόσμια Τράπεζα ή το ΔΝΤ. Επιπλέον, η έλλειψη συντονισμού μεταξύ παλιών και νέων πιστωτών υπογραμμίζει την ανάγκη για μεταρρύθμιση της οικονομικής διακυβέρνησης. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ προτείνει τη δημιουργία ενός συντονιστικού φορέα για τη βελτίωση της διαχείρισης των διεθνών οικονομικών ιδρυμάτων.
Είναι κρίσιμο να διασφαλιστεί ότι οι χρεωμένες χώρες δεν θα υποστούν συνέπειες για εξωγενείς παράγοντες, όπως ο πληθωρισμός και οι φυσικές καταστροφές. Η συνεδρίαση της Σεβίλης θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγκεκριμένα βήματα για τη μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος δανεισμού, επιτρέποντας στις ευάλωτες χώρες να καλύψουν τις ανάγκες τους χωρίς να καταφεύγουν σε εκμετάλλευση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
