Ανακαλύψτε τον Γιώργο Θεοτοκά και την επιρροή του στη ελληνική λογοτεχνία μέσω του ψύχραιμου σεβασμού στην ετερότητα. Στα πρώτα του νιάτα, ο Γιώργος Θεοτοκάς πίστεψε στην αρχή της διαθεσιμότητας, υιοθετώντας τον τίτλο «Ελεύθερο Πνεύμα» από τους Γάλλους διανοούμενους που τον γοήτευαν. Επιθυμούσε να δεχθεί τις προκλήσεις νεότερων ιδεών και να εξερευνήσει νέες περιπέτειες. Ωστόσο, η μεγαλύτερη περιπέτεια που αποτυπώνεται στα γραπτά του ήταν θρησκευτικής φύσεως, αποκαλύπτοντας την παραίτησή του από την ιδεολογία και την πεποίθηση ότι αυτή μπορεί να επηρεάσει θετικά τις ανθρώπινες πράξεις. Η ορθόδοξη πίστη του αποτελούσε πνευματικό κεφάλαιο που προσέφερε τη λύτρωση.
Ο ψύχραιμος σεβασμός της ετερότητας και η έμφυτη ικανότητά του να μπαίνει στη θέση του άλλου για να κατανοήσει τις επιλογές του τον καθόρισαν, δημιουργώντας μια χαμηλή ποιητική θερμοκρασία στην γραφή του. Ο Κ. Θ. Δημαράς είχε χαρακτηρίσει το έργο του ως καρτεσιακό μυθιστόρημα. Αυτή η παρατήρηση, αν και αμφιλεγόμενη, απαιτεί πλέον νέο προβληματισμό, ιδιαίτερα καθώς η κριτική στη λογοτεχνία έχει διευρυνθεί με πολλές μεθόδους ανάλυσης.
Ο Θεοτοκάς, ανήκοντας σε μια ολιγομελή κατηγορία διανοουμένων του Μεσοπολέμου, σεβόταν τις αντιλήψεις άλλων παρά τις διαφωνίες του. Διατήρησε μια φιλελεύθερη στάση και οραματίστηκε έναν ιδανικό κόσμο, αναζητώντας την υλοποίησή του στην Ελλάδα, την οποία αγαπούσε βαθιά. Η θαυμαστή του σχέση με χώρες όπως η Σουηδία, καθώς και οι απόψεις του για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αποδεικνύουν την πολυπλοκότητα της σκέψης του.
