Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε σήμερα ότι η Κίνα και η Αφρική, αν συνεργαστούν, έχουν τη δυνατότητα να «ηγηθούν της επανάστασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας». Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη να «διορθωθούν κάποιες ιστορικές αδικίες» εις βάρος της Αφρικής.
Κατά την ομιλία του στο Φόρουμ Συνεργασίας Κίνας–Αφρικής, που διεξάγεται στο Πεκίνο, ο Γκουτέρες εκτίμησε ότι η «αξιοσημείωτη πρόοδος της Κίνας στη διάσταση της ανάπτυξης και κυρίως στην εξάλειψη της φτώχειας, αποτελεί σημαντική πηγή εμπειρίας και εξειδίκευσης». Υπογράμμισε ότι «μέσω της συνεργασίας τους, η Κίνα και η Αφρική μπορούν να ηγηθούν της επανάστασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Η σύνοδος αυτή, το μεγαλύτερο διπλωματικό ραντεβού που διοργανώνει το Πεκίνο μετά την πανδημία covid-19 και που διεξάγεται από την Τετάρτη έως την Παρασκευή, φιλοξενεί περισσότερους από 50 Αφρικανούς ηγέτες. Στην ομιλία του, ο Γκουτέρες επεσήμανε ότι «έχει έρθει η ώρα να διορθωθούν ορισμένες ιστορικές αδικίες», ιδιαίτερα επισημαίνοντας ότι «είναι σκανδαλώδες που η αφρικανική ήπειρος δεν έχει μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ».
Στο πλαίσιο της ομιλίας του, ο Γκουτέρες προειδοποίησε για την ανεπαρκή ελάφρυνση του χρέους των αφρικανικών χωρών, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές. Η αυξανόμενη κρίση χρέους στην Αφρική, όπου διαβιούν συνολικά 1 δισεκατομμύριο κάτοικοι, έχει προκαλέσει κινητοποιήσεις και ταραχές τους τελευταίους μήνες. Στην Κένυα, διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν κατά των αυξήσεων στους φόρους ήρθαν σε σύγκρουση με την αστυνομία, ενώ στη Νιγηρία και την Ουγκάντα οι πολίτες έχουν βγει στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το υψηλό κόστος ζωής.
Οι αφρικανικές χώρες επιδιώκουν την αναδιάρθρωση του χρέους τους μέσω ενός μηχανισμού της G20, ωστόσο η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα. Η Ζάμπια έγινε τον Ιούνιο η πρώτη χώρα που πέτυχε την αναδιάρθρωση του χρέους της, τρία χρόνια μετά την αδυναμία αποπληρωμής των δανείων της.
Ο Γκουτέρες υπογράμμισε ότι η κατάσταση αυτή «δεν είναι βιώσιμη και αποτελεί συνταγή για κοινωνικές αναταραχές». Πρότεινε, επιπλέον, «βαθιές μεταρρυθμίσεις στην αναποτελεσματική και άδικη διεθνή χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική».
