Ανακαλύψτε την μοναδική ιστορία του Γρηγόρη Μπιθικώτση μέσα από τη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ, που αποκαλύπτει την πορεία ενός θρύλου της ελληνικής μουσικής. Στις 7 Απριλίου 2005, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, σε ηλικία 82 ετών, απεβίωσε και το ελληνικό τραγούδι στερήθηκε έναν από τους πιο σπουδαίους εκπροσώπους του. Ως τραγουδιστής και δημιουργός, η φωνή και τα τραγούδια του είχαν ταυτιστεί με τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της ζωής και της πορείας του ελληνικού λαού. Μέσα από τις συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, είχε τη δυνατότητα να εκφράσει τα υψηλότερα νοήματα της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, αναδεικνύοντας την γνησιότητα και την απλότητα της τέχνης του.
Δυόμισι χρόνια πριν από τον θάνατό του, τον Νοέμβριο του 2002, ο Μπιθικώτσης παραχώρησε μια συνέντευξη στο ΒΗΜΑ, στην οποία ανέφερε: «Ναι, ήμουν υδραυλικός, και μάλιστα καλός τεχνίτης. Από το σπίτι βέβαια θέλαν να με μορφώσουν…» Αυτή η δήλωση φωτίζει τη διαδρομή του από την απλή καθημερινότητα στον κόσμο της μουσικής, καθώς και την επιρροή της οικογένειάς του στην επιλογή του.
Η κιθάρα, που ήταν αρχικά του αδελφού του, τον συνόδευε από την παιδική του ηλικία. «Την κοίταγα πολύ καιρό την κιθάρα», είπε, τονίζοντας την φυσική του έλξη για τη μουσική. Ο Μπιθικώτσης περιγράφει πώς η αγάπη του για το τραγούδι τον καθόρισε, παρά τις προσδοκίες για μια πιο συμβατική καριέρα.
Τα τραγούδια του και η προσέγγισή του στη μουσική αποκαλύπτουν μια βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, του πόνου και της χαράς. Ο ίδιος δήλωσε: «Η χαρά πάει αγκαζέ με τον πόνο; Είναι ξέχωρο πράγμα, αλλά είναι και τα δύο στο ίδιο σώμα μέσα, στο σώμα της ζωής.» Αυτή η παρατήρηση δίνει μια εικόνα της φιλοσοφίας του γύρω από τη ζωή και την τέχνη.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
