Οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο θανάτου όταν ξεκινούν να ασκούνται συστηματικά μετά τη διάγνωση, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η συγκεκριμένη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση “Breast Cancer Research”, έδειξε ότι τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σχετίζεται με μείωση του κινδύνου θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο στις ασθενείς που εμφανίζουν καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση.
Αν και τα οφέλη της σωματικής άσκησης έχουν επιβεβαιωθεί είναι ελάχιστες οι μελέτες που έχουν εξετάσει αν οι αλλαγές στα επίπεδα της σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεάζουν τη θνησιμότητα.
Ερευνητές από το γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο στη Χαϊδελβέργη διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ της σωματική άσκησης πριν και μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού με την πρόγνωση της νόσου σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.
Η Όντρεϊ Γιουνγκ, μια συντάκτρια της μελέτης, είπε: “Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως υπάρχουν πλεονεκτήματα που απορρέουν από την ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα κατά τον ελεύθερο χρόνο ασθενών με καρκίνο του μαστού και τα σχετικά οφέλη δεν περιορίζονται μόνο στις γυναίκες που ασκούνταν έτσι κι αλλιώς πριν από την διάγνωση. Άντίθετα, αυτά φαίνεται να είναι ακόμη πιο σημαντικά για τις γυναίκες που δεν συνήθιζαν να ασκούνται τακτικά πριν από τη διάγνωση αλλά ξεκίνησαν να το κάνουν έπειτα από αυτήν”.
Οι μελετητές βρήκαν ότι συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ήταν επαρκώς δραστήριες πριν και μετά τη διάγνωση (δηλαδή ασκούνταν λιγότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα), αυτές που μετά τη διάγνωση άρχισαν να ασκούνται διέτρεχαν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από κάθε αίτιο. Παράλληλα οι γυναίκες που ασκούνταν λιγότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση και αύξησαν αυτόν τον χρόνο στα 150 λεπτά έπειτα από αυτήν μείωσαν τον γενικό κίνδυνο θανάτου κατά 50%. Εκείνες, που έτσι κι αλλιώς ασκούνταν περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση και διατήρησαν και μετά τα ίδια επίπεδα ελάττωναν τον κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο κατά 30%. Συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ασκούνταν καθόλου ούτε πριν ούτε μετά τη διάγνωση, εκείνες που το έκαναν σε επαρκές επίπεδο μείωναν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού κατά 36%.
