Η Αμερική παραμένει διαιρεμένη, με τις εκλογές να αναδεικνύουν εκρηκτικές πολιτικές αντιπαραθέσεις. Όποιος και να είναι ο νικητής των αμερικανικών εκλογών της 5ης Νοεμβρίου, η Αμερική θα παραμείνει μια χώρα βαθιά διαιρεμένη, μια χώρα με έναν όχι και τόσο ακήρυκτο εμφύλιο πόλεμο. Ακόμη και χωρίς την εμπρηστική ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ, οι διαιρετικές γραμμές θα ήταν ούτως ή άλλως εκεί.
Το παράδοξο είναι ότι αυτή η βαθιά διαίρεση συμβαίνει στο φόντο μιας συνθήκης όπου τα πραγματικά διακυβεύματα δεν είναι τόσο μεγάλα. Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, με την περίπλοκη διαδικασία αποφάσεων που έχει, δεν επιτρέπει σε έναν πολιτικό πόλο να προχωρήσει μονομερώς, και άλλωστε τα δύο μεγάλα κόμματα αποδέχονται την ιδιαίτερη εκδοχή του αμερικανικού καπιταλισμού, αποστρέφοντας την αναδιανομή.
Τα όρια και οι εσωτερικές αντιφάσεις αρχίζουν να καταδεικνύουν ένα κοινωνικό και πολιτικό τοπίο που εντείνεται από την κοινωνική ανισότητα και την επένδυση σε συγκρουσιακές ταυτότητες. Η πολιτική αντιπαράθεση στις ΗΠΑ συχνά μοιάζει με έναν κοινωνικοπολιτικό κανιβαλισμό, όπου η ρεπουμπλικανική εξύμνηση της ελεύθερης επιχειρηματικότητας παραμένει ηγεμονική.
Αν και υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε θέματα όπως οι αμβλώσεις και ο ρόλος της θρησκείας, η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία οραμάτων που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν το πολιτικό σκηνικό αφήνει χώρο σε διαιρετικές ρητορικές. Με αυτόν τον τρόπο, οι πολώσεις παραμένουν και οι αντιφάσεις εξάγονται σε όλο τον πλανήτη, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αποφυγή μιας επικείμενης κρίσης, είτε πολιτικής είτε κλιματικής.
