Μάθετε για τη μοναδική ικανότητα συγχώνευσης των κτενοφόρων και τις πιθανές επιπτώσεις της στην αναγέννηση ιστών. Η αγγλίδα συγγραφέας Μαίρη Σέλλεϋ τρόμαξε εκατομμύρια αναγνώστες με τον χαρακτήρα του δρ. Φρανκενστάιν, του νεαρού επιστήμονα που συνδύασε κομμάτια διαφορετικών ανθρώπων για να φτιάξει έναν νέο. Στην πραγματικότητα, η Εξέλιξη είχε την ίδια ιδέα εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα: ένα θαλάσσιο πλάσμα που όταν κοπεί στη μέση, αναζητά το κομμάτι που του λείπει σε άλλα άτομα του είδους του.
Η ανακάλυψη ήρθε τυχαία, όταν Ιάπωνες ερευνητές πρόσεξαν ότι ένα από τα κτενοφόρα (Mnemiopsis leidyi) που μελετούσαν στο ενυδρείο τους είχε δύο στόματα και δύο πρωκτούς. Πράγματι, όταν οι ερευνητές έκοψαν κτενοφόρα στη μέση και τα χώρισαν σε ετερόκλητα ζευγάρια, τα πληγωμένα ζώα ενώθηκαν εις σάρκα μία στο 90% των περιπτώσεων. Κάθε κομμάτι χρειάστηκε μόνο μία ώρα για να ενωθεί με το έτερό του ήμισυ, χωρίς εμφανή ραφή.
Αυτό το αλλόκοτο φαινόμενο συγχώνευσης είχε παρατηρηθεί μέχρι σήμερα μόνο σε απλούστερα ασπόνδυλα όπως οι ύδρες. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα πρώτα ζώα δεν είχαν την ικανότητα να ξεχωρίζουν τον εαυτό από τον μη-εαυτό, επισημαίνει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Current Biology. Η ικανότητα αυτή σχετίζεται με το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή την αναγνώριση παθογόνων και ξένων σωμάτων.
Επιπλέον, η παρατηρούμενη ικανότητα συγχώνευσης μπορεί να αποδειχθεί σημαντική στις προσπάθειες για αναγέννηση ανθρώπινων ιστών. Ωστόσο, παραμένει ασαφές το εάν η ικανότητα συγχώνευσης αφορά μόνο το είδος M.leidyi ή γενικά τα κτενοφόρα. Μελλοντικές μελέτες ίσως εξετάσουν αν τα συγχωνευμένα άτομα αντιμετωπίζουν κρίση ταυτότητας.
Βίντεο:
