Πλημμύρες, λιμός, ιλαρά, έλλειψη φαρμάκων… Η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο δεν συμβαίνει στη Μέση Ανατολή ή στην Ουκρανία, αλλά στο Σουδάν. Μακριά από τις κάμερες και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, η αγωνία των παιδιών του Σουδάν δεν προκαλεί ούτε οργή ούτε συγκίνηση. Κι όμως. Η Χαρτούμ έχει καταστραφεί από τον πόλεμο. Κάπου 15.000 Σουδανοί έχουν σφαγιαστεί. Πάνω από δέκα εκατομμύρια άνθρωποι, το ένα πέμπτο του πληθυσμού, έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους.
Ο λιμός μπορεί να αποδειχθεί χειρότερος από αυτόν που γνώρισε η Αιθιοπία τη δεκαετία του 1980. «Χωρίς άμεση, παγκόσμια, μαζική και συντονισμένη δράση, μπορεί να δούμε τους επόμενους μήνες τον αναπόφευκτο θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων», δήλωσε πρόσφατα ο Οτμάν Μπελμπεϊσί, περιφερειακός διευθυντής του Παγκοσμίου Οργανισμού Μετανάστευσης του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ο κίνδυνος να χωριστεί η χώρα ανάμεσα σε δύο κυβερνήσεις που η καθεμιά διαθέτει τον στρατό της, όπως στη Λιβύη, είναι υπαρκτός.
Η γεωγραφική θέση και το μέγεθος του Σουδάν θα τροφοδοτήσουν το χάος και πέραν των συνόρων του. Η διάλυση της χώρας θα προκαλούσε νέα έξοδο προσφύγων και θα απειλούσε τη διώρυγα του Σουέζ, μια βασική αρτηρία του παγκοσμίου εμπορίου. Η σφαγή θα μεγαλώσει, προβλέπει ο Economist. Ηδη οι άνθρωποι τρώνε φύλλα και χόρτα. Εξι με 10 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν από την πείνα ως το 2027…
Με δεδομένο ότι το Σουδάν συνορεύει με επτά εύθραυστες χώρες, μπορεί να γίνει καταφύγιο για τη διεθνή τρομοκρατία. Από την άλλη πλευρά, οι σουδανικές ένοπλες δυνάμεις μπορεί να βοηθήσουν το Ιράν και τη Ρωσία να αποκτήσουν βάση στην Ερυθρά Θάλασσα με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους. Αλλά η διεθνής κοινή γνώμη δεν ενδιαφέρεται. Ο κόσμος συνήθισε το χάος.
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Ιδέες και Απόψεις» του ΑΠΕ-ΜΠΕ δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Πρακτορείου.
