Η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ αναθεωρούν τη στήριξή τους προς τις φτωχές χώρες, θέτοντας σε κίνδυνο τη βοήθεια για την ανάπτυξή τους. Η Παγκόσμια Τράπεζα, για 75 χρόνια, υπηρέτησε ως θεμέλιος λίθος της φθηνής χρηματοδότησης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ο οικονομικός βραχίονας της Τράπεζας, η Διεθνής Ένωση Ανάπτυξης (IDA), παρέχει περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε 78 από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου. Στις 6 Δεκεμβρίου, η Τράπεζα συγκέντρωσε 100 δισεκατομμύρια δολάρια από δωρεές για την επόμενη τριετία, κάτι που θεωρείται η μεγαλύτερη από ποτέ αναπλήρωση του ταμείου. Ωστόσο, αυτή η θετική εικόνα κρύβει μια λυπηρή αλήθεια, όπως τονίζει το περιοδικό Economist, αναφέροντας ότι οι διεθνείς πολυμερείς οργανισμοί απομακρύνονται από τη στήριξη των φτωχότερων κρατών.
Η ανακοίνωση του προεδρεύοντος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ajay Banga, περιλάμβανε σημαντικές παραλείψεις. Η τράπεζα αναγκάζεται να δανειστεί επιπλέον κεφάλαια από τις χρηματοπιστωτικές αγορές λόγω των σφιχτών οικονομικών των χωρών-δωρητών. Αυτό σημαίνει ότι τα αυξανόμενα κόστη δανεισμού θα μετακυλιστούν τελικά στις χώρες που χρειάζονται βοήθεια.
Η IDA παρέχει στήριξη σε κράτη από το Μπαγκλαντές και την Κένυα έως τον Νίγηρα, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Δεδομένου ότι η Παγκόσμια Τράπεζα αντλεί κεφάλαια από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και προάγει την απομάκρυνση από τις επιχορηγήσεις, οι υποστηρίξεις για τις φτωχές χώρες γίνονται λιγότερο γενναιόδωρες. Η Τράπεζα επιδιώκει περισσότερους πόρους σε υψηλότερο κόστος για την αντιμετώπιση του χρέους και της κλιματικής αλλαγής, γεγονός που, ενώ ευχαριστεί τις πλούσιες χώρες, έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα φτωχά κράτη.
Παρομοίως, το ΔΝΤ ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα μειώσει τις προσαυξήσεις, με σκοπό να αποθαρρύνει τις υπερχρεωμένες χώρες μεσαίου εισοδήματος από την επιπλέον δανειοδότηση. Η κίνηση αυτή, αν και φαινομενικά θετική, συνεπάγεται την επιβολή τόκων στις χώρες χαμηλού εισοδήματος, προκαλώντας σοβαρές επιπτώσεις στην ικανότητά τους να χρηματοδοτούν αναπτυξιακά έργα.
Η μειωμένη χρηματοδότηση θα οδηγήσει τα φτωχά κράτη να εξαρτηθούν ακόμα περισσότερο από εναλλακτικές πηγές, όπως η Κίνα, η οποία έχει ήδη αναδειχθεί σε κύριο δανειστή στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η Παγκόσμια Τράπεζα, που κάποτε στήριζε τις φτωχότερες χώρες, διατρέχει τον κίνδυνο να τις αφήσει στο έλεος των αβεβαιοτήτων της διεθνούς οικονομίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
