της Patti Waldmeir (*)
Οι φετινές προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι οι εκλογές των παιδιών μου, όχι οι δικές μου: αυτό το απλό γεγονός μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για το αποτέλεσμα.
Η δημογραφία αυτών των εκλογών θα είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη προηγούμενων αναμετρήσεων. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Pew Research Center, baby boomers σαν κι εμένα και τους μεγαλύτερους σε ηλικία θα είναι φέτος λιγότεροι από το 40% των ψηφοφόρων, έναντι 68% το 2000.
Την ίδια στιγμή, τα παιδιά μου – που σύμφωνα με τον ορισμό του Pew ανήκουν στη γενιά Ζ, στην ηλικιακή κατηγορία δηλαδή 18-23 ετών – θα αντιστοιχούν στο 10% των ψηφοφόρων, έναντι 4% το 2016, όταν εξελέγη ο Ντόναλντ Τραμπ. Θα έχουν μεγαλύτερη εθνοτική ποικιλία (μόνο το 55% θα είναι λευκοί) και άρα θα είναι πιο κοντά στο Δημοκρατικό Κόμμα από τη δική μου γενιά και τις μεγαλύτερες, που είναι κατά τα τρία τέταρτα λευκοί και άρα πιο κοντά στους Ρεπουμπλικανούς.
«Οι boomers και οι μεγαλύτερες σε ηλικία γενιές δεν έχουν το βάρος που είχαν το 2000», λέει ο Ρίτσαρντ Φράι, ένας από τους συντάκτες της μελέτης του Pew. Κατά συνέπεια, οι εκλογές τάσεις στρέφονται εναντίον μου.
Η μήπως όχι; Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο θα κινητοποιηθούν αυτοί οι νέοι για να πάνε στις κάλπες. Τα ποσοστά κατά το παρελθόν δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά. Το 2016, προσήλθε στις κάλπες μόνο το 43% των ψηφοφόρων ηλικίας 18-24 ετών, έναντι του 71% των άνω των 65. Οι νέοι ψηφοφόροι υποβαθμίζουν το δημογραφικό τους βάρος με το να μην ψηφίζουν. Και οι νεαροί ασιατικής καταγωγής ψηφοφόροι όπως τα παιδιά μου ενδιαφέρονται ακόμη λιγότερο για τις εκλογές.
«Είναι πιθανό οι μεγαλύτερες γενιές να αποτελέσουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων που θα πάνε στις κάλπες από εκείνο που τους αντιστοιχεί», αναφέρει η έκθεση του Pew, σημειώνοντας ότι το 2016 οι boomers και άνω ήταν το 50% όσων ψήφισαν, ενώ αντιστοιχούσαν στο 43% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Ο Γουίλιαμ Φρέι, δημογράφος του Brookings Institution, αντιτάσσει ότι στις ενδιάμεσες εκλογές του 2018 το ποσοστό συμμετοχής των 18-29 ετών ήταν κατά πολύ αυξημένο σε σχέση με τις προηγούμενες ενδιάμεσες εκλογές: 36% έναντι 20%. Στις ίδιες εκλογές, βέβαια, ψήφισε το 66% των άνω των 65. Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν είναι πόσο κάτω από το πραγματικό τους ποσοστό θα πέσουν φέτος οι νέοι ψηφοφόροι.
Τα παιδιά μου δεν ξεκινούν καλά. Δεδομένου ότι είναι φοιτητές, θα πρέπει να κάνουν αίτηση για ψήφο κατ’ εξουσιοδότηση αν θέλουν να ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές του Ιλινόι στις 17 Μαρτίου. Προσφέρθηκα να το κάνω εγώ για εκείνους, αλλά κάποιος είπε ότι αυτό ισοδυναμεί με νοθεία. Τελικά έπεισα το ένα από τα δύο παιδιά μου, το άλλο αντιστέκεται στις μητρικές παραινέσεις.
Η Κριστίνα Μπλαγκόγεφ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, έκανε τη σχετική αίτηση με το ταχυδρομείο. Θα ψηφίσει Σάντερς, μου είπε, και δεν έχει καμιά όρεξη να χάσει τις εκλογές. Πολλοί από τους φίλους της όμως, ενώ θέλουν να ψηφίσουν, βαριούνται να αγοράσουν φάκελο και γραμματόσημο. Το αναβάλλουν λοιπόν συνεχώς μέχρι που φτάνει η ημέρα της ψήφου και είναι πια αργά.
Δεν το βρήκα σκόπιμο να υπενθυμίσω σε αυτά τα παιδιά ότι δεν χρειάζονται πάνω από 10 δευτερόλεπτα για να κάνουν την αίτηση ηλεκτρονικά.
Αν λοιπόν ψηφοφόροι σαν την Κριστίνα ψηφίσουν τον Νοέμβριο, θα είναι πράγματι οι εκλογές της γενιάς Ζ – και μπορεί να τις κερδίσουν οι Δημοκρατικοί. Αν δεν το κάνουν, θα κυριαρχήσουν οι boomers και θα επανεκλεγεί ο Τραμπ. Όλα εξαρτώνται από τη δημογραφία – για να μην πω από πολύπλοκες τεχνολογίες όπως η αγορά γραμματόσημου.
(*) Η Πάτι Γουόλτνμεϊρ είναι ανταποκρίτρια των Financial Times στις Ηνωμένες Πολιτείες
(Πηγή: Financial Times)
