Ανακαλύψτε τη σχέση της ελληνικής γλώσσας με τις ινδικές γλώσσες και τη σημασία των επαφών τους. Η ελληνοϊνδική γλωσσική σχέση αποτυπώνεται μέσα από δύο ελληνικά κείμενα που προέρχονται από εντολές του βασιλιά Ασόκα στην Αλεξάνδρεια της Αραχωσίας (νυν Κανταχάρ του Αφγανιστάν). Τα κείμενα αυτά αναδεικνύουν τη σημασία της ευσέβειας ως παράγοντα ευημερίας και ευτυχίας, αναδεικνύοντας την πολιτιστική αλληλεπίδραση. Η πρώτη επιγραφή, γνωστή ως Ψηφίσματα, περιλαμβάνει οδηγίες του Ασόκα στους υπηκόους του στην ελληνική και στην αραμαϊκή γλώσσα. Η δεύτερη, η οποία σώζεται αποσπασματικά, αποτυπώνει μεταφρασμένα κείμενα των Ψηφισμάτων του Ασόκα.
Το έργο των Ελλήνων μεταφραστών, όπως αποδεικνύεται από την επιλογή λεξιλογίου, δείχνει τη δυσκολία στην απόδοση εννοιών της ινδικής κουλτούρας στην ελληνική γλώσσα, που οδήγησε σε επιφανειακές γνώσεις για τη θρησκευτική και κοινωνική οργάνωση της Ινδίας. Χαρακτηριστικά, ο όρος ντάρμα (dharma) μεταφράζεται ως ευσέβεια, αποδίδοντας μια εξωτερική συμπεριφορά που σχετίζεται με τη θρησκευτική ζωή. Αργότερα, ο θεολόγος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς αναφέρει το ντάρμα, εστιάζοντας στο σεβασμό προς την αλήθεια.
Ένα καθοριστικό κεφάλαιο στις ελληνοϊνδικές σχέσεις είναι οι ινδοέλληνες βασιλείς, Έλληνες ηγεμόνες που κατέκτησαν περιοχές της Ινδίας μετά την εξασθένηση της αυτοκρατορίας των Μωριέων. Αυτοί οι ηγεμόνες προέρχονταν από τους Έλληνες της Βακτριανής, οι οποίοι σταμάτησαν να επικοινωνούν με τους Έλληνες της Μεσογείου λόγω πολιτικών ανακατατάξεων.
*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, η αποσπασματικά σωζόμενη επιγραφή με το μεταφρασμένο στην ελληνική κείμενο δύο Ψηφισμάτων του Ασόκα.*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
