Ανακαλύψτε την επίδραση των μεταφραστικών συναντήσεων στην ελληνική γλώσσα κατά την αρχαιότητα. Ένα σημαντικό κεφάλαιο της πολιτιστικής ιστορίας περιλαμβάνει τις μεταφραστικές συναντήσεις που διαμόρφωσαν τη γλώσσα και την επικοινωνία κατά την αρχαιότητα. Στην ελληνική αρχαιότητα, οι επαφές με αλλογλώσσους υπαγόρευσαν την ανάγκη για προφορική μετάφραση, ειδικότερα κατά την Πρώιμη Ιστορική Περίοδο, την Αρχαϊκή και την Κλασική. Ο Ηρόδοτος αναφέρει την ύπαρξη ερμηνέων, υποδεικνύοντας τη σπουδαιότητα της προφορικής μετάφρασης, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια σημαντικών ιστορικών γεγονότων, όπως οι Περσικοί Πόλεμοι και η εκστρατεία των Μυρίων.
Ωστόσο, η έλευση της Ελληνιστικής Εποχής, που ξεκίνησε τον 3ο αιώνα π.Χ., σηματοδότησε μια ριζική αλλαγή, με την ανάπτυξη της γραπτής μετάφρασης. Καθοριστικός παράγοντας στην εξέλιξη αυτή ήταν η σύνδεση της μεταφραστικής δραστηριότητας με τα βιβλικά κείμενα, γεγονός που επηρέασε τη μεταφραστική πρακτική για αιώνες. Αν και υπήρξαν μεταφράσεις και πριν από την Ελληνιστική περίοδο, αυτές αφορούσαν κυρίως διπλωματικά και εμπορικά κείμενα, με τη λογοτεχνική δημιουργία να αναδύεται μόνο αργότερα.
Οι γλώσσες από τις οποίες προήλθαν οι μεταφρασμένες ελληνικές πηγές περιλαμβάνουν την μέση ινδική, την αιγυπτιακή, την αραμαϊκή, την καρχηδονιακή και την εβραϊκή. Οι ισχυρισμοί για μεταφράσεις από άλλες γλώσσες παραμένουν αμφιλεγόμενοι και δεν έχουν επιβεβαιωθεί.
*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, οι συγγραφείς Μάγων και Κάσσιος Διονύσιος (ο δεύτερος μετέφρασε στην ελληνική τη γραμμένη στην καρχηδονιακή πραγματεία του πρώτου).*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
