Ανακαλύψτε την εξέλιξη των διαλέκτων της ελληνικής γλώσσας στην αρχαία λογοτεχνία. Πέρα από τον Αρχιλόχο, η επική επιρροή είναι εμφανής και σε άλλους εξέχοντες ελεγειακούς ποιητές ιωνικής καταγωγής. Αυτοί περιλαμβάνουν τον Καλλίνο τον Εφέσιο, της πολιτικής και συμβουλευτικής ελεγείας, καθώς και τον Μίμνερμο τον Κολοφώνιο, που αναπτύσσει την ερωτική ελεγεία. Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος φέρει ένα επαναστατικό πνεύμα, συνδυάζοντας φιλοσοφικές και θεολογικές αναζητήσεις.
Η ελεγεία μεταφέρθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα από τον Τυρταίο, ο οποίος διαβιούσε στη Σπάρτη, με επηρεασμούς από τον Καλλίνο και τον Όμηρο. Ωστόσο, η προέλευση του Τυρταίου παραμένει ασαφής, αν δηλαδή ήταν Σπαρτιάτης ή είχε μεταναστεύσει από άλλη περιοχή. Οι επιρροές αυτές είναι ξεκάθαρες, ενώ οι δωρισμοί στο έργο του είναι ελάχιστοι.
Σημαντική είναι επίσης η επιρροή της γλώσσας των ομηρικών επών στη μελική ποίηση, που ευνοήθηκε ιδιαίτερα στη Λέσβο κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. Οι κύριοι εκπρόσωποι της αιολικής λυρικής ποίησης είναι ο Αλκαίος από τη Μυτιλήνη και η Σαπφώ από την Ερεσό, γνωστή για την εξαιρετική της μονωδία.
Ο Ανακρέων, από την Τέω της Μικράς Ασίας, ενσωματώνει στο έργο του την ιωνική διάλεκτο, επηρεασμένος από τον Όμηρο. Ορισμένα επικά στοιχεία διακρίνονται και στα άσματα της ποιήτριας Κόριννας, η οποία γράφει στο τοπικό βοιωτικό ιδίωμα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
