Αναλυτική επισκόπηση της ελληνοτουρκικής διένεξης στο Αιγαίο, επικεντρωμένη στις αρχικές θέσεις της Ελλάδας και στις σύγχρονες αντιπαραθέσεις. Η διένεξη για το Αιγαίο, ή αλλιώς η ελληνουρκική διαφορά για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αποτελεί την κύρια αιτία δημιουργίας έντασης ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα. Μία διαφορά που πολλές κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί και έχουν προσπαθήσει να λύσουν, χωρίς ποτέ να έχει υπάρξει αποτέλεσμα. Ο Πέτρος Λιάκουρας, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στην ομιλία του στο συνέδριο «1974-2024: 50 Χρόνια από τη Μετάβαση στη Δημοκρατία», αναφέρεται στις προσπάθειες υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή για λύση της ελληνοτουρκικής διένεξης. Οι αρχικές θέσεις της Ελλάδας προσφέρουν τροφή για σκέψη, καθώς τα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά και προστίθενται νέες αμφισβητήσεις.
Ανασκόπηση της απαρχής των διαφορών με επικέντρωση στο Αιγαίο δείχνει πως η Ελλάδα έχει αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις της Τουρκίας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υιοθέτησε τη ρεαλιστική προσέγγιση στη διαχείριση των διαφορών, προωθώντας την ειρηνική επίλυση μέσω διαλόγου και διεθνούς δικαιοσύνης. Παράλληλα, από την αρχή, η Τουρκία έχει εκμεταλλευτεί την ασάφεια αυτή, προχωρώντας σε μονομερείς ενέργειες που έχουν προκαλέσει εντάσεις.
Η προσέγγιση επίλυσης που εισήγαγε ο Καραμανλής υπογράμμιζε την τήρηση του διεθνούς δικαίου και την προσφυγή σε ειρηνικά μέσα. Το 1975, οι δύο χώρες συμφώνησαν να προσφύγουν από κοινού σε διεθνές δικαστήριο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Παρά τη δύσκολη αυτή κατάσταση, η κυβέρνηση προτίμησε τη διπλωματική οδό.
