«Αυτά είναι 5G…, τώρα και πάλι 5G…». Μια κίνηση του μαχητικού αριστερά και πάνω, απότομη κίνηση και μανούβρα δεξιά και πάνω και ο… ουρανός και η θάλασσα γίνονται ένα… και δύο κινήσεις και δύο φορές 5G φορτίσεις στο σώμα μου έχουν μόλις ολοκληρωθεί. Είναι με τους συγκεκριμένους χειρισμούς του Έλληνα πιλότου του Mirage 2000-5 που έχει πια γίνει ήδη μια δοκιμή εάν το κορμί μου αντέχει τις επιταχύνσεις βαρύτητας κατά τη διάρκεια των τακτικών ελιγμών. Και τι λέει ο νους μου μετά από την διπλή αυτή δοκιμασία; «Πόσο καταπληκτική αίσθηση !…».
Το γαλλικό μαχητικό μέσα στο οποίο πετάω με υψηλή ταχύτητα έχει εκτελέσει μέσα σε δύο λεπτά, δύο απότομους ελιγμούς και το μυαλό δεν έχει καν αντιληφθεί, πόσο μάλλον να συνηθίσει, πως είμαι δεμένος πάνω σε απίστευτης αντοχής σαίτα από κράματα αλουμινίου, σε ένα μαχητικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας της Ελλάδας. Στα χειριστήρια του Mirage 2000-5 βρίσκεται ο Σμηναγός (Ι) Γιώργος Μπέλλος. Αν και το ένστικτο επιβίωσης λέει να μείνω με το κεφάλι ακίνητο στο κάθισμα της απίστευτης αυτής πτητικής μηχανής, ίσως και με άγνοια κινδύνου, αποφασίζω πως θέλω να απολαύσω τις δραστικές αυτές μανούβρες. Κοιτώ αυτόν τον υπέροχο, ανυπέρβλητα όμορφο, ζωγραφισμένο με μερικά κατάλευκα σύννεφα ελληνικό ουρανό και σκέφτομαι: «τώρα πως θα το μεταφέρω αυτό σε κείμενο; Είναι άραγε αδύνατον να μεταφερθεί αυτή η… εξώκοσμη αίσθηση σε λέξεις;».
Το μαχητικό συνεχίζει την σχεδιασμένη πορεία του. Πιο γρήγορο από την σκέψη, συνεχίζει να υπακούει στις εντολές του Έλληνα Ίκαρου και μετακινείται από τον έναν high G ελιγμό στον άλλον. «Θεέ μου, κάπως έτσι θα πρέπει να ήταν να ίπταμαι μέσα στα σύννεφα εάν μπορούσε να το κάνει αυτό το σώμα που μας έδωσες…», είναι η επόμενη σκέψη που περνά αστραπιαία από το νου. Θάλασσα, το ανάγλυφο της Εύβοιας, νησάκια, κύματα, θαλασσοπούλια λίγο πιο κάτω, και ελευθερία. Ναι, η πλέον απόλυτη αίσθηση ελευθερίας που μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος στον πλανήτη είναι αυτή σε μια πτήση μέσα σε ένα μαχητικό. Νιώθεις βέβαιος πως τίποτα δεν μπορεί να σε ‘αιχμαλωτίσει’.
«Η πτήση στην ουσία βέβαια είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα με τις τυπικές διαδικασίες που είναι απαραίτητες πριν να μπει κανείς σε κόκπιτ μαχητικού. Μερικά 24ωρα πριν, το κορμί και το μυαλό μου είχε βρεθεί για ένα ολόκληρο πρωινό στο Κέντρο Αεροπορικής Ιατρικής που βρίσκεται στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας. Από εκείνη την ημέρα, είναι η μια στιγμή που είχε μείνει ανεξίτηλη στο νου μου και έπρεπε να ενσωματωθεί στο ρεπορτάζ. Ήταν η στιγμή στην οποία μια επικεφαλής οδοντίατρος της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς περνάω την έκτη στη σειρά ιατρική εξέταση και διαβάζει τον φάκελο μου με τα υπόλοιπα ιατρικά πορίσματα, ρωτά για την επερχόμενη πτήση και σηκώνοντας το κεφάλι της από την καρτέλα φωνάζει βροντερά: «να πετάξετε και για εμάς. Αυτό σας θα ήθελα να σας ζητήσω. Ναι, να πετάξετε για όλα τα στελέχη της ΠΑ». Μια φράση που είχε χαραχθεί στο μυαλό μου.
Η πτήση είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία και τώρα, καθώς οι κινητήρες των μαχητικών ακούγονται στο βάθος, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) αναφέρει: «Η Πολεμική Αεροπορία χαίρει της διαφήμισης λόγω του έργου της βέβαια ποικιλοτρόπως. Δεν είναι μόνο τα μαχητικά αεροσκάφη, είναι και τα αεροσκάφη που κάθε ημέρα επιτελούν κοινωνικό έργο οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου. Ένα ευχαριστώ για την υποστήριξη και την αγάπη που παρέχετε στην Πολεμική Αεροπορία».
