Όταν η ισπανίδα μικροβιολόγος Πιλάρ Μπος αποφάσισε να ξεκινήσει το διδακτορικό της το 2008, ανακάλυψε μία μελέτη που παρουσίαζε τη δυνατότητα χρήσης βακτηρίων για τη συντήρηση έργων τέχνης, ένα θέμα που είχε άμεση σχέση με την εργασία της μητέρας της. Η μητέρα της, Πιλάρ Ροΐγκ, αντιμετώπιζε προκλήσεις στο να αποκαταστήσει τις νωπογραφίες του 18ου αιώνα που είχε αναλάβει, οι οποίες βρίσκονται σε μία από τις πιο αρχαίες εκκλησίες της Βαλένθια.
Η Ροΐγκ, όπως σημειώνει η κόρη της, είχε έναν εξαιρετικά δύσκολο γρίφο να επιλύσει, καθώς προσπαθούσε να αφαιρέσει κόλλα που είχε χρησιμοποιηθεί σε προηγούμενες συντηρήσεις, οι οποίες χρονολογούνταν από τη δεκαετία του 1960. Μετά από χρόνια έρευνας, η Μπος ολοκλήρωσε το διδακτορικό της και πλέον συνεργάζεται με τη μητέρα της σε ένα καινοτόμο πρόγραμμα αξίας 4 εκατ. ευρώ που αφορούσε την αποκατάσταση έργων τέχνης στην περιοχή.
Η προσέγγισή τους περιλαμβάνει την «εκπαίδευση» βακτηρίων, παρέχοντάς τους δείγματα από την αρχαία κόλλα που προέρχεται από ζωικό κολλαγόνο. Η μέθοδος αυτή συνιστά ένα πείραμα τεχνητής επιλογής, καθώς τα βακτήρια που είναι ικανά να διασπούν την κόλλα είναι αυτά που επιβιώνουν και πολλαπλασιάζονται. Το αποτέλεσμα είναι η απομάκρυνση της παλιάς κόλλας με τη χρήση ενός μείγματος βακτηρίων και άγαρ, που εφαρμόζεται στις τοιχογραφίες.
Έχει ήδη αποδειχθεί ότι η τεχνική αυτή είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τις παραδοσιακές μεθόδους, όπως η χρήση ζεστού νερού και σφουγγαριού, που προκαλούν φθορές και απαιτούν πολύ χρόνο. Η Μπος έχει ήδη εφαρμόσει αυτή την εναλλακτική προσέγγιση σε έργα στην Ιταλία και την Ισπανία και τώρα αναπτύσσει νέα βακτήρια για τον καθαρισμό γκραφίτι.
